Bad Muskau
Park Mużakowski po niemieckiej stronie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Można sobie wyobrazić, jak potężne pieniądze pochłaniały te prace. Małżeństwo von Pückler postawiło wszystko na jedną kartę, poświęciło dla parku cały swój majątek. Ciężar wydatków przekroczył jednak ich możliwości, ?wyschły? źródła dochodów i w 1845 r. książę sprzedał park i zamek księciu Fryderykowi Niderlandzkiemu, i przeniósł się do rodzinnego Branitz (obecnie dzielnica Cottbus), aby stworzyć park równie piękny. Miał wówczas 60 lat!
Dzieło nowego gospodarza
Trzydziestoletni okres działalności księcia Pücklera w Bad Muskau zaowocował osiągnięciem przez Park Mużakowski obecnego obszaru 700. hektarów, chociaż nie w pełni zagospodarowanego. Dotyczy to głównie terenu po wschodniej stronie Nysy Łużyckiej. Gdy park przejmował następca księcia, zagospodarowane było około 250 hektarów. Szczęśliwie, wizję parku nowy gospodarz zaakceptował i kontynuował. Główną rolę odegrał w tym dziele ogrodnik Eduard Petzold, uczeń księcia Pücklera i Jakuba Rehdera. To za jego czasów drewniane mosty i wiadukty zastąpione zostały murowanymi, trwalszymi, przy pałacowej rampie ustawione zostały złocone lwy, chociaż książę Pückler planował ustawienie posągów koni.
Odbudowa arboretum
Największym bodaj dziełem Eduarda Petzolda było utworzenie w latach 1857-67 arboretum mużakowskiego, zajmującego powierzchnię 55 hektarów po stronie wschodniej parku. W chwili powstania określane było mianem największej kolekcji dendrologicznej Europy Środkowej. Arboretum w takim wymiarze już nie istnieje. W znacznej części zniszczyła je wycinka drzew pod planowane pole golfowe ? ale zdarzyło się to już w XX wieku, gdy właścicielami Muskau była rodzina von Arnim (od 1883 do 1945) ? a potem w 1945 r. front II wojny światowej. Wśród pozostałych arboretalnych gatunków zachowały się: imponujący okaz świerka kaukaskiego, pomnikowe daglezje, choiny kanadyjskie, sosny czarne, dęby szkarłatne i omszone, sekwoje, kasztany jadalne i wiele odmian wiciokrzewów. Obiecujące są prace odtworzeniowe, wyhodowanej w mużakowskich szkółkach, zapomnianej odmiany dębu bezszypułkowego ?muscaviense?, które prowadzi Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze. Bogactwo Parku Mużakowskiego, w jego wieloprzestrzenności i różnorodnych sektorach jest imponujące. Trwające prace pielęgnacyjne je odkryją i ugruntują.
Bezkresne panoramy
Proponowane trasy spacerów po Parku Mużakowskim odkryją przed Wami: Dąb Klementyny ? Drogę Helminy ? Kamień Pücklera ? Most Podwójny ? Folwark Zamkowy ? Nowy Zamek ? Łąkę Zamkową ? Park Górski ? Ogród Pański ? Ogród Niebieski ? Most Owczarza ? Jezioro Dębów – ? – bezkresne panoramy. Kamienne ławeczki służą strudzonym wędrowcom. Miałam niekwestionowaną przyjemność spacerować po Parku, po niemieckiej stronie.
Warto wiedzieć
Gwoli wyjaśnienia wypada dodać, że łużycki Mużakow oznacza gród mężczyzn, a mużak po łużycku to mężczyzna. Postać Mużaka znajduje się m.in. w herbie Bad Muskau: to dziki człowiek, trzymający w prawej dłoni miecz, w lewej czerwony, jeleni róg o pięciu sękach. Pełnoplastyczna rzeźba Mużaka stoi w niszy nad wejściem do Nowego Zamku.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz