Poczdam
Park Sanssouci, ogrody pruskich królów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Bogactwem Poczdamu jest historyczna spuścizna z okresu, gdy był miastem rezydencjalnym Prus. Liczne, różnorodne stylowo pałace i parki powstawały na chwałę państwa i Hohenzollernów.
Zostawili w nim swoje dzieła najwybitniejsi architekci, budowniczowie, uczeni i artyści. Perłą wśród nich jest Sanssouci – pałac i rozległy park, położony na 298. hektarach bogato rzeźbionego terenu. Kształtowano go sukcesywnie w ciągu ponad stu lat, zmieniano, wprowadzano nowości zgodne z trendami, rozbudowywano.
Aby poznać cały zespół, wejść we wszystkie zakamarki, należałoby odwiedzać Sanssouci wielokrotnie. Poprzecinany jest alejkami, obsadzonymi żywopłotami z krzewów liściastych i iglastych, które zbiegają się do placyków, tworząc siatkę spacerową przez park. Aleje otaczają różnorodne enklawy nasadzeń leśnych i owocowych sadów. Nie brakuje i ogrodów. Na horyzoncie, u wylotu alejek pojawiają się często eleganckie zabudowania parku. Wokół nich aranżowano nowe założenia „parków przyjemności”. Szczyty wzniesień wykorzystane zostały jako punkty widokowe. Wszystko to stworzyło harmonijny chociaż niejednorodny, zielony kompleks krajobrazowy, w stylach angielskim, francuskim czy renesansowym.
Pierwsze ogrody
Już król Fryderyk Wilhelm I zwany „królem – sierżantem” miał tutaj swoje ogrody i szklarnie, to jednak dzieło stworzenia Sanssouci zaczęło się w 1744 roku, gdy na południowym stoku wzniesienia Bornstedt urządzone zostały ogrody tarasowe. Inicjatorem takiego zagospodarowania wzniesienia był Fryderyk II Wielki. Chciał, jak mówią przekazy, mieć śliwki, figi i winorośl na wyciągnięcie ręki. Na stoku powstała winnica. Pod okiem architekta Friedricha Wilhelma Diterichsa stok został podzielony na sześć szerokich tarasów ze ścianami oporowymi i 168. niszami. Po murze pięła się winorośl, a w oszklonych niszach rosły figi. Oś środkową zbocza wypełniają imponujące schody.
Pierwotne założenie, zachowane niemal bez zmian jest doskonale widoczne. Na południowy wschód od winnicy znajdował się tzw. ogród kuchenny, warzywno – owocowy, który powstał w 1715 r. dla króla Fryderyka Wilhelma I, ojca Fryderyka Wielkiego. Ogród nazywany był Marly; „mój Marly”, jak mawiał król, nawiązując przekornie, a może szyderczo do wyszukanego ogrodu francuskiego króla Ludwika XIV w Marly-le-Roi. U stóp tarasów powstało koliste założenie klombu (französiches Rondell) z trawnikami „haftowanymi” kwiatami, otaczającego ogromny basen z fontanną w środku. Prace nad nim trwały prawie 20 lat do 1764 r.
Atrakcje pruskiego Wersalu
Dwanaście marmurowych posągów rzymskich bogów i personifikacji czterech żywiołów otacza basen; rzeźby Wenus i Merkurego są dziełem francuskiego rzeźbiarza Jeana-Baptisty Pigalle’a, a alegoryczne rzeźby powietrza i wody są prezentem od króla Ludwika XV. Wszystkie te elementy przydały Sanssouci miano „pruskiego Wersalu”.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz