Peterhof
Fontanny i ogrody cara Piotra

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Najważniejszym zabytkiem miasteczka Peterhof (Петергоф) koło Petersburga jest wpisany na Listę Dziedzictwa UNESCO zespół pałacowo-parkowy. Gdy oglądam go po wieloletniej przerwie, nie mogę wyjść z podziwu nad dokonanymi zmianami.
Wspaniale odnowiony pałac wygląda tak, jak gdyby architekci i malarze dopiero zakończyli prace renowacyjne. Odbudowy wojennych zniszczeń dokonano oczywiście już dawniej. Nie tylko zresztą wojennych.
Dzieło zniszczenia
Po upaństwowieniu w 1918 roku imperatorskich pałaców i dóbr od razu otwarto tu co prawda muzeum i z dumą podkreśla się, że już w pierwszym roku zwiedziło je ponad dwa tysiące „ludzi pracy”. Równocześnie jednak liczne budynki, w których wcześniej mieszkali członkowie rodziny carskiej, dworscy urzędnicy i służba, zamieniono na sanatoria, domy wypoczynkowe i placówki da dzieci. To nie sprzyjało zachowaniu ich poprzedniej materii. W parkach przewidzianych dla nielicznych wybranych pojawiły się place zabaw dla dzieci, estrady, czytelnie. Część cennych architektonicznie budowli parkowych doprowadzono, przez zaniedbania remontowe, do takiego stanu, że trzeba było je rozebrać, lub same zamieniły się w ruiny. Blisko 2,5-letnia okupacja Peterhofu przez Niemców oraz działania wojenne spowodowały ogromne straty zarówno w mieście, które zostało niemal całkowicie zniszczone, jak i w pałacu oraz w parkach. Rozgrabiono lub uległo zniszczeniu około 30 tysięcy dzieł malarskich, rzeźb i przedmiotów rzemiosła artystycznego ze zbiorów muzealnych. Zdewastowano fontanny i system zaopatrywania ich w wodę. Wyrąbano około 10 tys. parkowych drzew – ponad jedną trzecią wszystkich.
Powojenna odbudowa
Odbudowa miasta oraz pałacu i innych budowli oraz parków trwała ponad 20 lat. 17 maja 1964 roku, w dniu obchodów 250-lecia Peterhofu (za niespełna pół roku będzie on obchodzić 300–lecie) otwarto dla zwiedzających pierwsze odrestaurowane sale pałacowe. Od 1990 roku tutejsze pałace i parki stanowią Muzeum – Rezerwat artystyczno-architektoniczny i pałacowo-parkowy „Peterhof” znajdujący się nie tylko pod opieką państwa rosyjskiego, ale i UNESCO. Sukcesywnie remontowano i udostępniano poszczególne budowle w parkach. M.in. pawilony Carycyn i Olgin. Otwarto trzy zupełnie nowe muzea: Rowerów, Imperatorskich jachtów i Kart do gry.
Dzieje zabytków
Wielki Pałac zbudowany został w latach 1714-21 dla Piotra I w stylu baroku przez Jeana Baptiste’a Le Blonda. Przy czym według szkiców pałacu wersalskiego wykonanych przez samego cara. Przebudowany zaś na polecenie carycy Elżbiety przez Bartolomea Rasterllego, z dodaniem we wnętrzach, a także na zewnątrz, ukochanych przez niego złoceń. Pałac stoi na nadmorskiej skarpie oddalonej od brzegu morza o kilkaset metrów, zwrócony do niego frontem. Ma 30 sal i apartamentów, wśród których najwspanialszą jest Sala Tronowa oraz komnaty i gabinety monarchów we wschodnim skrzydle. Główne schody i pełną aż rażącego przepychu klatkę schodową zdobią złocone rzeźby, kariatydy i wielkie plafony przedstawiające Aurorę i Geniusza. W Dębowym Gabinecie Piotra I zachowała się część oryginalnej boazerii. Zainteresowanych dalszymi szczegółami odsyłam do przewodników turystycznych, literatury specjalistycznej, a najlepiej do obejrzenia tego wszystkiego własnymi oczami. Przepiękne są przypałacowe parki.
Dodaj komentarz