Peterhof
Fontanny i ogrody cara Piotra
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Park Angielski
Górny park, Angielski powstał w latach 1714-24 Znajduje się na poziomie pałacu, ma 15 ha powierzchni, na której znajduje się 5 stawów z fontannami oraz kaskady. Trzy z nich usytuowane są na głównej szerokiej alei prostopadłej do pałacu. Po jej bokach leżą po trzy bliźniacze fragmenty parku oraz po jednym z największych sztucznych stawów. Jedną z fontann – Neptuna, wykonaną w Norymberdze w 1658 roku dla uczczenia zakończenia wojny 30-letniej, kupił w 1782 r. carewicz, późniejszy car Paweł I.
Park Dolny
Park Dolny leży u stóp pałacu między nim i Zatoką Fińską. Zajmuje 102 ha i również wzorowany był na parku rezydencji Ludwika XIV w Wersalu, którego własnoręczne szkice przywiózł Piotr I z Francji. Na dwie części park ten dzieli Wielka Kaskada i Kanał Morski biegnący prostopadle od schodów prowadzących z pałacu w dół do parku, do zatoki. To nim car i jego ważniejsi goście dowożeni byli drogą wodną z morskiej przystani. Na kanale tym można oglądać, a nawet pływać nią, replikę imperatorskiej łodzi w kształcie bajecznie zdobionego łabędzia. Największą atrakcję stanowi ta kaskada upamiętniająca zwycięstwo Piotra I oraz Rosji nad Szwecją. Ukończono ją w 1724 roku, składa się z 37 złoconych posągów z brązu, 64 fontann i 142 wodotryski.
Wielka Kaskada
Fontanny uruchamiane są w dni otwarcia muzeum i parku, poza okresem zimowym, o godzinie 11. Woda tryska m.in. z fontann mechanicznych, wielkiej fontanny Słońce z której, jak jego promienie, wylatują 72 strumienie wodne itp., spływa zaś do Zatoki Fińskiej. Codziennie fontanny Wielkiej Kaskady zużywają po około 100 tys. m³ wody. Po obu stronach Kanału Morskiego leżą poszczególne, w dwu symetrycznych połowach, części parku. Z wytyczonymi alejkami, fontannami: Adama, Ewy, Samsona, Oranżeryjną, Piramidą, Słoniem, Wielorybią oraz rzeźbami i kilkoma pięknie odrestaurowanymi pałacykami: Monplaisir, Marly, Ermitażem itd.
Park Aleksandria
Na brzegu Zatoki Fińskiej na wschód od Dolnego parku rozciąga się park Aleksandria, stanowiący wraz z parkiem Kolonistów odrębny zespół pałacowo – parkowy „Aleksandria”. Ma on powierzchnię 115 ha i powstał w latach 1826-1832, wraz ze wzniesionymi w nim budowlami, jako podmiejska rezydencja rodzinna Mikołaja I. Przez ponad 30 lat jakie upłynęły od czasu gdy po raz ostatni poprzednio zwiedzałem ten pałac i spacerowałem po jego parkach, zmieniły się one bardzo. Wypiękniały, odtworzono w nich drzewostan, wyremontowano, a nawet odbudowano niektóre budynki zniszczone jeszcze w latach międzywojennych.
* * *
Bywałem tu wiosną, gdy pojawiała się świeża, szalona zieleń. Podczas białych nocy, w lecie i wczesną jesienią. Ale na progu zimy, gdy na drzewach liściastych były już tylko ich brązowo-złociste resztki, szybko zresztą uprzątane gdy opadały na ziemię, gdyż cały ten zespół, łącznie z parkami, jest znakomicie utrzymywany, było tu pięknie.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz