Schronisko Citta di Carpi znajduje się w grupie Cadini di Misurina. Ta niewielka grupagórska jest czasem zaliczana do Dolomiti di Sesto. Wyróżnia się ciekawym krajobrazem: ?koronkowe? szczyty są niezbyt wysokie, ale leżą blisko siebie. Grupa ta jest zapleczem turystycznym Misuriny. Znajduje się tu via ferrata Sentiero Bonacossa.

Od parkingu idę brzegiem jeziora pod kolejkę krzesełkową na Col de Varda (6 euro w górę). Tanio, a długo się jedzie. Na szczycie jest schronisko Capanna Col de Varda. Tu nie ma noclegów, a tylko bufet turystyczny. Nie zaglądam do środka ? pies go pilnuje.

Do tego miejsca można dojść pieszo drogą nr 120, ale trasa jest niezbyt atrakcyjna, więc szkoda czasu. Na drogowskazach węzła szlaków nie znajduję mojego kierunku… Idę ?za nosem? szeroką szutrową drogą. Przy zakręcie widzę napis ? galeria widokowa. Wspinam się i faktycznie… piękna galeria! Światło słoneczne tańczy po szczytach. Na pierwszym planie widać płaski szczyt Monte Piana. Po przeciwnej stronie okazały masyw Sorapiss. Pośrodku dolina: Val de Ansiel, w dole Misurina i jezioro.

Wracam na drogę i dochodzę do szlaku nr 120. Tu skręcam w  drogę rowerowo-pieszą. Teraz mam widoki na cały masyw Sorapiss i mur szczytów Marmarole. Widać moją ścieżkę nad turkusowe jezioro ? Lago Sorapiss. Nie spieszę się, bo nie warto. Do rifugio Citta di  Carpii niedaleko. Dochodzę do przełęczy Forcella Maraia. Trochę wyżej już jest schronisko. Malutkie ale bardzo sympatyczne. Prowadzi je młode małżeństwo. Przed schroniskiem kilka stołów i ławek oraz
taras widokowy. Nie da się opisać wrażeń, to trzeba zobaczyć: po lewej mam grupę Cadini di Misurina, po prawej Marmarole.

Spod schroniska można zejść do doliny d?Onge. Ja wracam tą samą trasą ale już nie korzystam z kolejki. Cały czas idę wygodną ścieżką rowerową, chociaż miejscami żwirek wprawia w ruch poślizgowy. Przy drodze jest bardzo ładna kaplica.

Przeczytaj także...

Misurina. Góry są dla wszystkich…

Autorka: Barbara Górecka

Słynne via ferraty... Rozmawiając z dolomitowymi wspinaczami otrzymywałam kolejne porcje informacji, która utwierdzały mnie w przekonaniu, że w Dolomitach istnieją tylko via ferraty... O szlakach trekkingowych nikt nie wspominał... Nie dla mnie to... a może tylko tak mi się wydaje…

Sorapiss. Schroniska Faloria dobre na niepogodę

Autorka: Barbara Górecka

Sorapiss to zwarta grupa skał o charakterystycznym kształcie wielkiego amfiteatru. Tak się prezentuje od strony Misuriny. Taki kształt utworzył lodowiec, którego fragmenty jeszcze pozostały. Masyw wyrasta z otaczających go licznych dolin...

Monte Cristallo. Kubełkiem pod ferratą

Autorka: Barbara Górecka

Roztacza się przede mną piękna i rozległa panorama. Przygniata mnie masyw Cristallo. Po przeciwnej stronie piętrzy się Pomagagnon. U jego stóp mieni się turkusowym kolorem sztuczne jeziorko. Czy jest ono ładne czy brzydkie – zdania są podzielone. Mnie się podoba.

Poczytaj więcej o okolicy:

Averau-Nuvolau. Przez skalne miasto Becco Muraglia

Monte Pelmo. Skalny masyw wśród zielonych wzgórz

Pale di San Martino. Cima Rosetta jednak zdobyta!

Val Vajolet. Z doliny na halę Gardeccia