Mesyna
Romańska katedra powstała z gruzów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wyjątkowo bogatą i rozbudowaną dekorację otrzymał portal główny. Jego boczne skręcone kolumny podtrzymują dwa lwy. Na ich kapitelach stoją kaskadowo posągi świętych. W tondo pośrodku umieszczona została Matka Boska i koronujący ją Chrystus. Ponad nimi wyobrażenie błogosławiące Boga. W lunecie przedstawienie Madonny z Dzieciątkiem Jezus umieszczone jest na tle chóru muzykujących aniołów. Architraw zawiera postać błogosławiącego Chrystusa między czterema ewangelistami i ich symbolami. Ponad nimi łaciński napis i korona pośrodku, po obu bokach dwa anioły podtrzymują herby Mesyny i dynastii aragońskiej.
Trzy nawy
Trzem portalom odpowiadają trzy nawy katedry przedzielone dwoma rzędami kolumn ze zbrojonego betonu, z okładziną ze sztucznego marmuru. Marmurowa podłoga położona pierwotnie w XVI w. jest powojenną rekonstrukcją wiernie odtwarzającą oryginalny wzór figur geometrycznych. Podłoga i drewniany sufit nadają wnętrzu katedry subtelny, elegancji wygląd. Sufit wykonany został po wojnie przez malarza Daniele Schmiedta. Artysta nawiązał do arabskich i bizantyjskich ornamentów i kolorystyki. Polichromia wykonana jest w odcieniach niebieskiego, zielonego, żółtego, złotego, czerwonego, pomarańczowego i turkusowego. Odnaleźć na suficie można gwiazdy (firmament), anioły, świętych, Madonnę, Chrystusa, symbole czterech ewangelistów, postacie ze Starego i Nowego Testamentu.
Wiszący w środkowej części nawy żyrandol jest rekonstrukcją żyrandola podarowanego katedrze w Mesynie przez króla Ferdynanda II Burbona w 1847 r. Mozaika na łuku triumfalnym powstała w jubileuszowym 2000. roku w watykańskiej szkole mozaiki i przedstawia Salvatora Mundi. Mozaika inspirowana jest tytułowym obrazem Antonello da Messiny (1430-1479), które znajduje się dziś w National Gallery w Londynie. Po bokach Chrystusa umieszczone są postacie św. Łukasza i Antonello da Messina.
Przed katedrą
Plac Duomo w Mesynie zdominowany jest imponującą fontanną Oriona, jednym z symboli miasta. Powstała w 1553 r. jako dzieło Giovanniego Angelo Montorsoli, ucznia Michała Anioła. Harmonia i rozbudowany przekaz fabularny fontanny Oriona sprawia, że nie przechodzi się obok niej obojętnie. Impulsem do powstania fontanny była budowa pierwszego miejskiego akweduktu (1530-47), połączonego z wodami rzeki Camaro.
Chociaż, przy Placu Duomo celem jest przede wszystkim zwiedzenia mesyńskiej katedry i dzwonnicy, warto obejść i fontannę Oriona i przyjrzeć się zawartym w jej piramidalnej strukturze rzeźbom. Wieńczy ją rzeźba przedstawiająca mitologicznego olbrzyma Oriona z psem Syriuszem. Woda spływa z górnej do dolnej misy i dwunastokątnego basenu. W nim, olbrzymie leżące postacie personifikują rzeki: Nil, Tyber, Ebro i Camaro, doprowadzającą akweduktem wodę do Mesyny. Intryguje obecność ośmiu, wyróżniających się potworów z czarnego kamienia. Płaskorzeźby na ścianie basenu są przedstawieniami mitów z „Metamorfoz” Owidiusza.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz