Piazza Armerina
Mozaiki w rzymskiej willi

Mozaiki powstały zapewne na zamówienie, nie później niż na początku IV wieku n.e. Nie zawierają żadnych odniesień ani symboli chrześcijańskich. Charakteryzuje je duża gama kolorów.
fot: Halina Puławska
Piazza Armerina. Mozaiki w rzymskiej willi
Uważa się, że mozaiki wykonane zostały przez północnoafrykańskich rzemieślników (z Kartaginy, Hippo?), na co wskazuje użyty materiał i przedstawienia występujących afrykańskich dzikich zwierząt.
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Villa romana del Casale, czyli rzymska willa Casale, położona jest  około 3 km od miasteczka Piazza Armerina, w sycylijskiej prowincji Enna. Stało się o niej głośno w latach 50. ubiegłego wieku, gdy prof. Vinicio Gentile odsłonił jej mozaiki.

Spod ziemi wydobyto szkielet zabudowań z fragmentami ścian, kolumn i świetnie zachowaną dekorację, głównie mozaiki podłogowe. Willa, której wielkość i wyposażenie odpowiada raczej wyobrażeniu cesarskiego pałacu niż podmiejskiej rezydencji, powstała na przełomie III i IV wieku n.e. Nie ustalono dla kogo była przeznaczona; prawdopodobnie dla wysoko postawionego arystokraty z kręgu cesarza lub członka rodziny cesarskiej, kogoś w rodzaju konsula na Sycylię. Domostwo wykorzystywane było do XII wieku, w którym strawił je pożar. Wielka błotna powódź na początku XVII wieku zalała ruiny. Ukryte pod błotem mozaiki przetrwały. I to one, zajmując powierzchnię ponad 3500 m kw. są zasadniczym bogactwem willi. Można je podziwiać z wysokości specjalnie przerzuconych podestów i przejść wkomponowanych w zadaszającą ruiny konstrukcję.

Pół setki pomieszczeń

Późnorzymska willa usytuowana została na zboczu wzgórza, a położenie poszczególnych części dostosowane jest do różnicy poziomów. Ma złożony układ architektoniczny, z pomieszczeniami reprezentacyjnymi i pokojami mieszkalnymi, latrynami, łaźniami, jadalnią, bazyliką, arkadami, dziedzińcami z fontannami… Wyróżnia się około 50. pomieszczeń i pokoi. Woda doprowadzana była do willi aż dwoma akweduktami, połączonymi z trzecim, zasilanym z rzeki Gela. W istniejących ruinach willi identyfikuje się cztery centra, każdy w innym położeniu osiowym, które stanowią ściśle powiązany ze sobą kompleks: monumentalne, jak przez łuk triumfalny wejście, czworoboczny perystyl z ogrodem i fontanną w środku, jadalnia poprzedzona owalnym perystylem, otoczonym wianuszkiem pokoi oraz termy (frigidarium, tepidarium, calidarium i pokój do masażu).

Przywiezione z Afryki

Wszystkie pomieszczenia otrzymały dekorację mozaikową i na podłogach i na ścianach oraz malowidła. Na temat powstania tych dzieł uważa się, że wykonane zostały przez północnoafrykańskich rzemieślników (z Kartaginy, Hippo?), na co wskazuje użyty materiał i przedstawienia występujących afrykańskich dzikich zwierząt. Prawdopodobnie wykonane zostały na miejscu, następnie na ?paletach? przetransportowane w formie płyt do willi. Powstały zapewne na zamówienie, nie później niż na początku IV wieku n.e. Nie zawierają żadnych odniesień ani symboli chrześcijańskich. Charakteryzuje je duża gama kolorów. Różnorodna tematyka odpowiada często przeznaczeniu pomieszczeń (np. w łaźniach czy pokojach dziecięcych). Znajdują się w willi sceny mitologiczne, opowiadające życie codzienne, gry, cyrk, święta na cześć bogów, winobranie i polowanie.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij