Co i tak daje tutejszemu muzeum drugie, po państwowej kolekcji wiedeńskiej, miejsce wśród posiadaczy serii tapiserii z tamtych czasów na świecie. Zachwyt budzi nie tylko ich tematyka i klasa wykonania, ale również stan zachowania. Przedstawia tematy: „Wieczorowa scena miłosna”, „Myśliwy z psami”, „Widok do kuchni pełnej dziczyzny, owoców i jarzyn”, „Żona zarządcy sypiąca ziarno drobiowi” i „Dama z kawalerem na balkonie”. Ciekawostkę stanowi osobny Pokój dla palących urządzony w stylu rokoka francuskiego. Z biurkiem, kałamarzem i pojemnikiem na piasek z porcelany miśnieńskiej, pudełko na cygara wykładane masą perłową i ciężarek z aragonitu.

Pokój cesarski

Ale oprócz tych drobiazgów na ścianach wiszą wielkie, barokowe obrazy na płótnie o tematyce antycznej. A w witrynie z XIX w. pokrytej chińskimi lakierowanymi dekoracjami, wystawiona jest porcelana z Chin i Japonii oraz wschodnioazjatyckie brązy. Rangę rodu Piccolominich oraz ich związki z habsburskim dworek przedstawia Pokój cesarski. Są w nim portrety Ferdynanda III, Leopolda I uważanego za najwybitniejszego władcę austriackiego okresu baroku. Elżbiety Krystyny i Karola VI Habsburgów – ojców cesarzowej Marii Teresy i jej męża, Franciszka Stefana Lotaryńskiego.

Mieli oni, jak wiadomo, szesnaścioro dzieci, wśród nich przyszłych cesarzy Józefa II i Leopolda II, a także Marię Antoninę, żonę francuskiego króla Ludwika XVI, zgilotynowaną wraz z nim podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Kontynuacją prezentacji rodu stanowi Sala Hiszpańska, urządzona w stylu baroku po 1650 roku. Z tym, że obecna dekoracja stiukowa w niej włoskiego artysty Carlo Giuseppe Boskiego, a także owalne malowidła na ścianach i fresk na suficie, pochodzą w okresu po roku 1750, gdy przebudowano ją w stylu rokoka.

Dni chwały marszałka i niedźwiedzie w fosie

Za najwartościowszy z artystycznego punkty widzenia uważany jest w tej sali portret Ottavio Piccolominiego namalowany przez Joachima von Sandrarta w XVII w. Przedstawia on go w mundurze z buławą marszałkowską, z adiutantem, na tle sceny z bitwy pod Ratyzboną w 1634 r. W sali tej wisi również m.in. panoramiczna scena bitwy pod Thionville we Francji w 1839 r., w której zwyciężył on wojska Ludwika XIII. Namalował ją flamandzki malarz Pitter Snayers. Są też inne obrazy poświęcone sławnym momentom z życia ówczesnego właściciela zamku.

Tę trasę zwiedzania zamyka Kuchnia Smirzyckich z pierwotnie późnorenesansowym sufitem belkowym oraz sprzętami i naczyniami do przygotowywania oraz podawania potraw z okresu od XVII do początku XX w. Po niej jest już tylko korytarz, ale z ostatnią częścią Galerii Piccolominów. Jest w tym zamku jeszcze jedna atrakcja, przy czym dostępna bez biletów: Medvedarium, czyli wybieg niedźwiedzi brunatnych, Ludwika i Daszy, w zamkowej fosie. Ma on powierzchnię 74 x 12 m, zwierzęta pochodzą z cyrku, a tu przebywają od maja 1994 roku.

Przeczytaj także...

Častolovice. Bogactwo pałacowych wnętrz

Autor: Cezary Rudziński

Zamiarem właścicielki, Diany Sternberg – czytam w folderze języku polskim – jest stworzenie przyjemnego miejsca z atmosferą dla odpoczynku, gdzie odwiedzający będą chętnie wracać. W Častolovicach się to udało.

Kozłówka. Muzeum w pałacu Zamoyskich

Autorka: Barbara Górecka

Zwiedzając pałac odnosi się wrażenie jakby był zamieszkiwany przez właścicieli. Nie ma sznurków ani innych gadżetów muzealnych.... To najlepiej zachowana rezydencja magnacka w Polsce.

Warszawa. Zamek Królewski Stanisława Augusta

Autorka: Halina Puławska

Król Stanisław August Poniatowski przebudował Zamek królewski w Warszawie. To jemu zawdzięczamy istnienie reprezentacyjnych zespołów sal tzw. stanisławowskich, czyli apartamenty Wielki i Królewski.

Poczytaj więcej o okolicy:

Těrlicko. Żwirkowisko: tu zginęli polscy lotnicy

Ostrawa. Dni NATO, czyli piknik rodzinny

Nové Hrády. Rokokowy pałac ma nowy blask

Slezska Harta. Najmłodsze jezioro w Czechach