Ciechocinek
Słońsk, bo źródła słonych wód
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Słońsk był kiedyś miejscowością między Wisłą a Ciechocinkiem. Obecnie przynależy do Ciechocinka. Wydał mi się taką bardzo biedną i zaniedbaną wsią, chociaż mogę się mylić…
Gdy tam byłam przez wieś prowadziła kiepska droga i aż trudno było uwierzyć, że to nadal Ciechocinek. Ale być może do dzisiaj to się zmieniło?
Cmentarz do uratowania
Przy drodze jest cmentarz mennonicko-ewangelicki założony w 1782 roku. Pierwotnie należał on do osady olęderskiej Słońsk, składającej się z dzisiejszych wsi Słońsk Dolny i Słońsk Górny. Cmentarz był bardzo zdewastowany. Pomiędzy zaroślami wyłaniały się nagrobki. Wiele z nich miało zachowane inskrypcje. Latem 2012 roku przeprowadzono akcję ratowania cmentarza. Grupa wolontariuszy zabrała się do pracy. Udało się odsłonić wiele nagrobków. Podobne akcje planowane są także w przyszłości.
Kępy na Wiśle
Za cmentarzem ciągną się wały wiślane. Wisła tu jest dość szeroka, jej wody utworzyły trzy wyspy zwane Kępami: Dzikowską, Zieloną, Kozią. Na Dzikowskiej funkcjonowało nawet kiedyś kilka gospodarstw do których można było się dostać tylko łódką. Wiele lat temu usypano groblę, ale i ona bywa zalewana przez rzekę. Po wałach można spacerować. Ładna stąd panorama na Ciechocinek.
Słońsk, bo słone wody
Słońsk znany był dobrze już w XII wieku. Istniały tam jakieś słone źródła i stąd ta nazwa. Mieszkańcy wsi od zamierzchłych czasów prymitywnymi sposobami warzyli sól na domowy użytek. O miejscowości są zapiski w kronikach z 1185 roku, iż „castrum Zlonense” nadał Leszek Kujawski kolegiacie włocławskiej. Podobno sprowadzeni przez Konrada Mazowieckiego Krzyżacy, otrzymawszy w użytkowanie pobliską ziemię chełmińską i dobrzyńską, docenili szybko korzyści płynące z solodajnych źródeł słońskich. Korzystając z bliskiego sąsiedztwa, wydzierżawili je od swojego protektora.
Dodaj komentarz