Andora
Spieszmy zwiedzać ten wyjątkowy kraj
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Praktycznie Doliny Andory stanowią też fragment Katalonii, co niesie za sobą kolejne konsekwencje. Pod względem narodowościowym i kulturowym rdzenni Andorczycy są Katalończykami. Podobnie jak w Katalonii, obywatele Andory mówią po katalońsku, który jest tutaj językiem urzędowym. Parodią losu jest to, że ten kataloński organizm ma zagwarantowaną niepodległość, gdy tymczasem jego „starsza siostra” pozostającą w granicach Królestwa Hiszpanii mimo podejmowanych prób (ostatnio w 2017 r.) o swojej niepodległości może tylko pomarzyć.
W romańskich murach kościołów
Dziedzictwo kościoła rzymskokatolickiego w Księstwie Andory zasługuje na specjalną uwagę. Dzięki temu, że wojny omijały ten niewielki region, znajduje się tutaj ok. 40 zabytkowych i nadal funkcjonujących świątyń. Większość z nich stanowią kamienne oryginalne budowle romańskie wzniesione między IX a XII wiekiem. W Polsce takich sakralnych obiektów doliczylibyśmy się zaledwie tylu, co palców u jednej ręki. Tymczasem przez Andorczyków traktowane są, jako coś powszechnego. Niestety, nie zachowało się ich romańskie wyposażenie i średniowieczne zdobienia, wymienione niegdyś na barokowe lub już w XX wieku sprzedane prawie za bezcen. Tak było w przypadku leżącego na południe od stolicy kościoła Santa Coloma nazywanego małą katedrą Kraju Dolin.
W narodowym sanktuarium
Jeszcze mniej szczęścia miało Meritxell w parafii Canillo, którego oryginalne wyposażenie całkowicie spłonęło w 1972 roku. Pożar nie mógł jednak unicestwić tego odwiecznego andorskiego centrum religijnego. Odbudowane w nowoczesnej formie jest nadal głównym ośrodkiem pielgrzymkowym księstwa, a w 2014 roku uzyskało od papieża tytuł bazyliki. Zostało też włączone do międzynarodowego szlaku maryjnego wraz z sanktuariami w El Pilar, Montserrat, Torreciudad i Lourdes. Umieszczona w prezbiterium nowoczesnego kościoła kopia romańskiej figury tronującej Madonny z Dzieciątkiem przyciąga rzesze wiernych i pielgrzymów.
Turyści, którzy przybędą tutaj niekoniecznie w celach religijnych, mogą obejrzeć nie tylko ciekawą wystawę historii kultu Naszej Pani z Meritxell, ale również zobaczą modele wszystkich pozostałych romańskich kościołów. Andora pozostaje krajem katolickim, chociaż zapewniona jest tolerancja religijna w sferze prywatnej. W sferze publicznej kościół rzymskokatolicki zachowuje swoją niezachwianą pozycję, a religia odgrywa istotną rolę w utrzymaniu tożsamości narodowej Andorczyków, czego przykładem są coroczne pielgrzymki 8 września do narodowego sanktuarium maryjnego Meritxell.
Spacerkiem po stolicy
Na koniec mojego spotkania z krajem dolin dotarłem wreszcie do doliny Gran Valira i położonej w niej stolicy Andorra la Vella. Nie odczułem tu wielkomiejskiej atmosfery, zwłaszcza że z premedytacją nie zachodziłem na główną handlową ulicę przepełnioną sklepami. Odczułem jednak charakter miasta, które ciągle jeszcze tkwi w tradycji, ale jednocześnie spieszy się do nowoczesności, a wyrazem tego rozpędu są liczne place budowy.
W starym centrum przewodnik zwrócił uwagę na zabytkowy kościół parafialny św. Szczepana, stojący obok pomnik jednego z biskupów Urguell oraz nieopodal przeszklony otwór do wykutej pod placem ciemnicy. Pełniła one jeszcze w XX wieku funkcję aresztu, dla wszystkich którzy popadli w konflikt z miejscowym prawem, a Andorczycy na punkcie przestrzeganie prawa byli szczególnie uwrażliwieni.
Dodaj komentarz