Andora
Spieszmy zwiedzać ten wyjątkowy kraj
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Demokratyczne księstwo
Gwarantami praworządności i bezpieczeństwa Kraju Dolin byli obaj, współksiążęta, ale ich poddani bardzo szybko, bo w 1419 roku uzyskali własny samorząd w postaci Rady Terytorialnej. Był on prototypem dzisiejszego 28-osobowego parlamentu, czyli Rady Generalnej. Jego stary, kamienny budynek z XVI wieku zdobiony herbami i biskupów, i hrabiów, jest dziś siedzibą rządu oraz sądu. Wcześniej służył on andorskim deputowanym, jako sypialnia, kuchnia oraz miejsce obrad, gdzie w przeznaczonej do tego sali przechowuje się archiwalia księstwa oraz symboliczne klucze do siedmiu parafii.
Nowoczesny gmach parlamentu, przy którym powiewają państwowe flagi, jest manifestacją nowoczesnej demokracji andorskiego państwa. Czuje się ono bezpiecznie, chociaż nie posiada regularnej armii, ale wszyscy obywatele, mężczyźni są jej rezerwistami. Na szczęście nie trzeba było ostatnio sprawdzać tego w praktyce.
Z dala od światowych katastrof
Andora, choć egzystowała z dala od światowych konfliktów, to w 1958 podpisała pokój z Niemcami, aby uregulować swoje stosunki zagraniczne po zakończeniu…. I wojny światowej (!). W Traktacie Wersalskim decydenci o Andorze po prostu zapomnieli. Andorczycy nie chcą, aby taka sytuacja powtórzyła się. Dlatego rząd w latach 90. dokładał wszelkich starań, aby uregulować stosunki księstwa z Unią Europejską i klarownie ustalić status państwa. Rezultatem tego jest konstytucja z 1993 roku gwarantująca demokratyczny ustrój monarchii konstytucyjnej. Zgodnie z nią współksiążęta panują, ale realna władza należy do obywateli. Dawny system wyboru delegatów do Rady Generalnej został unowocześniony, a na arenie państwowej pojawiły się partie polityczne wcześniej tutaj niefunkcjonujące. Księstwo zaistniało też na arenie międzynarodowej, gdyż zostało przyjęte do ONZ.
Obywatele i imigranci
Andora XXI wieku weszła w fazę dynamicznego rozwoju i otworzyła się na imigrantów z Europy. Sektor budownictwa, usług i hotelarstwa potrzebował nowych rąk do pracy, stąd zaczęli osiedlać się w Kraju Dolin bezrobotni w swoich krajach Portugalczycy, Hiszpanie, Francuzi i inni. Na początku wieku liczba ludności Andory gwałtownie wzrosła do 80 tysięcy (w latach 70. Liczyła 22 tysiące mieszkańców). Jednakże z tej liczby rdzennymi Andorczykami, posiadającymi prawa obywatelskie jest tylko 36 proc. ludności. I to dla nich zagwarantowane są stanowiska, urzędy w administracji oraz bardziej intratne posady.
Kto pamięta z lekcji historii funkcjonowanie demokracji ateńskiej czy też państwa-miasta Sparty, łatwo stwierdzi, że Księstwo Andory współcześnie odzwierciedla zasady, jakie obowiązywały w greckich polis? Droga imigrantów do uzyskania pełni praw obywatelskich jest długa i obwarowana specjalnymi przepisami. Na dodatek w Andorze obowiązuje tylko jedno obywatelstwo, nie można mieć obywatelstwa podwójnego. Jednakże wielu imigrantów z racji zatrudnienia pozostaje tu na stałe, zakłada rodziny, a nowe pokolenie będzie rosło i za 30-40 lat może zmienić strukturę narodowościową tutejszego społeczeństwa.
* * *
Dlatego spieszmy się poznawać ten wyjątkowy kraj w Europie, bo na skutek postępującej nowoczesności i wdzierającej się globalizacji to pirenejskie państewko zatraci swój unikatowy charakter górskiego ustronia o katalońskiej kulturze i romańskich zabytkach.
Do zobaczenia w Kraju Andorskich Dolin!
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz