Barcelona
Burzliwa historia romańskiego klasztoru
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Najstarszy sakralny zabytek Barcelony i jeden z nielicznych zachowanych w stylu romańskim. Dziś znajduje się przy ulicy Świętego Pawła (Carrer de Sant Pau, 101), w dzielnicy El Raval, słynącej ze średniowiecznych pozostałości miasta. Dawniej położony poza murami, na polach, co miało bezpośredni wpływ na jego historię. Kiedy się ona zaczyna…?
Tego nie jesteśmy w stanie dokładnie określić. Tradycja lokalna mówi, że około wieku V znajdowało się tu Hospicjum San Paulino, ale brak jest dokumentów, które mogłyby to potwierdzić. Wiemy jednak, że kościół św. Pawła na Polach stał w tym miejscu już w 911 r., ponieważ z tego roku pochodzi najstarszy grobowiec znajdujący się w środku. Należy on do hrabiego Barcelony, niejakiego Guifré II Borrell’a, syna Guifré El Belloso. Stąd możemy wnioskować, że było to miejsce istotne, skoro właśnie tu został pochowany ktoś tak ważny. Obecny budynek datuje się na 985 rok, kiedy to został odbudowany po niemal całkowitym zniszczeniu dokonanym podczas najazdu muzułmańskiego. Miejsce pozostaje niezamieszkane aż do końca XI wieku.
Skąd tak niepospolity patronat?
Otóż, jak już wspomniałam, u swoich początków kościół św. Pawła na Polach/z Pola, znajdował się daleko poza murami miasta Barcelona, czyli na polu. Mury miejskie nie chroniły go i nie był otoczony jakimikolwiek innymi budynkami. Miało to istotny wpływ na jego dalsze dzieje, a także wygląd. Pod koniec XI w., kiedy odbudowę zasponsorowało małżeństwo Guitard, kościół został przebudowany na plan krzyża greckiego, a także dobudowano dzwonnicę. Wtedy też założono klasztor Świętego Pawła z Pola. Koniec grabieży i zniszczeń przyszedł wraz z wiekiem XIV, kiedy to kompleks zostł włączony w obręb murów miasta. Od tego momentu zyskał na popularności i sławie, stał się bardzo ważnym ośrodkiem, szczególnie w XVII wieku. W 1835 roku został zdesekularyzowany i ojcowie benedyktyni ostatecznie opuścili klasztor. W czasach bardziej nam współczesnych wróciły niepokoje i zniszczenia. W roku 1842 pomieszczenia klasztorne były wykorzystywane jako szkoła, później mieścił się tu sztab wojskowy.
Pomnik kultury
W 1879 r. kościół został uznany za Narodowy Pomnik Kultury i wreszcie zaczęto zauważać jego zły stan. Podczas II Wojny Światowej była tu siedziba partyzantów, a w pobliżu toczyły się walki. Spowodowało to kolejne zniszczenia, które dziś są sukcesywnie likwidowane dzięki kulturalnym władzom Barcelony, które rzetelnie przeprowadziły renowacje budynku. Bryła kościoła jest bardzo potężna, z niewielkimi otworami i łukami arkadkowymi stanowiącymi jedyną dekorację elewacji, co dobitnie wskazuje na świątynie romańską. Przepięknym romańskim elementem jest też rzeźba portalowa przedstawiająca Jezusa w towarzystwie św. Piotra i św. Pawła. Nad portykiem widnieją rzeźby symbolicznie przedstawiające Ewangelistów (od lewej): byk – św. Łukasz, anioł – św. Mateusz, orzeł – św. Jan, lew – św. Marek.
Warto wiedzieć
* Obok kościoła znajduje się park pod tą samą nazwą, w którym można przysiąść i kontemplować ponad 1000 letnią historię tego niezwykłego zabytku.
* Kościół można zwiedzać od poniedziałku do soboty w godzinach od 10-13.30 i 16-19.30.
* Wstęp jest płatny 3? od osoby.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz