Tajpei
Świątynia Konfucjusza w powszedni dzień
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Zwiedzanie najważniejszych budowli sakralnych Tajpei rozpoczynam od Świątyni Konfucjusza. Zbudowana została ona w roku 1879 w tradycyjnym dla tej religii, skromnym stylu, z minimalnymi zdobieniami w rodzaju rzeźb, malowideł, czy inskrypcji.
Nie oznacza to, że ich w ogóle nie ma. Główny budynek na dziedzińcu otoczonym podcieniami, to typowa chińska pagoda. Z podwójnym dachem krytym czerwoną półokrągłą dachówką ze skromnymi ozdobami ? jak zwykle dominującymi smokami ? na jego górnej krawędzi i ostrych, wywiniętych trochę do góry zakończeniach. Wspartym od frontu na sześciu kolumnach, w tym tylko dwu bardzo ozdobnych, pokrytych głębokimi rzeźbami w kamieniu.
Zaglądam do wnętrza…
Wnętrze, do którego można zajrzeć przez otwarte dwie pary drzwi, też jest skromne. Z dominującą barwą czerwoną, dodatkiem złota ? nim pokryte są nieliczne inskrypcje na czarnym tle steli ? oraz błękitu i żółci. Dostrzegam kila lampionów, klęczników i krzeseł. Jakieś niewielkie amfory, duży bęben wsparty na cienkim czerwonym słupie, przykryty z góry kwadratowym baldachimem z tkaniny. Świątynię otaczają, podobnie jak ma to miejsce w wielu klasztorach, parterowe budynki w tym samym stylu. Ze szpiczasto zakończonymi, zdobionymi dachami oraz podcieniami wspartymi na prostych, o kwadratowym przekroju słupach. W jednej z takich galerii wisi na pomalowanej na czerwono konstrukcji duży, podłużny, skromnie ale ładnie zdobiony mosiężny dzwon.
Dzień Konfucjusza, czyli Dzień Nauczyciela
W świątyni Konfucjusza są niemal wyłącznie turyści. Wierni zaglądają do niej rzadko. Ożywa ona praktycznie tylko raz w roku. 28 września, w Dniu Konfucjusza, określanym też jako Dzień Nauczyciela. Wówczas w świątyni odbywa się Festiwal Konfucjański. Plac przed główną świątynią, jej podcienia, a także otaczających ją budynków tego zespołu architektonicznego, wypełniają tłumy odświętnie ubranych ludzi. Kapłani są w jedwabnych, koloru złoto ? wiśniowego szatach do ziemi.
28 września. Święto tylko raz w roku
Kobiety w czarnych, lamowanych nakryciach głowy przypominających ni to czapki, ni to czepce i także jedwabnych, w kolorze wiśniowym, z białymi kołnierzykami, sukniach do ziemi. Oraz dominujące dziewczęta w długich kremowych szatach ściągniętych czarnymi pasami, w identycznych brązowych botkach powyżej kostki. Wszystkie z długimi, czarnymi warkoczami i wąskimi przepaskami na głowach oraz charakterystycznymi, wetkniętymi w nie długimi piórami bażantów. Jest to piękna uroczystość. Niestety, oglądałem ją tylko na zdjęciach z 2011 roku zamieszczonych w pokładowym piśmie China Airlines. Ale tak w tej świątyni jest tylko raz w roku.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz