Świdnica
Szopka na stałe zdobi katedrę
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Szopka w kościele wydaje mi się instalacją czasową. Tak przynajmniej dzieje się w większości naszych świątyń. Szopki stają w Wigilię Bożego Narodzenia. I pozostają nie krócej niż do Trzech Króli (6.01), nie dłużej niż do Matki Boskiej Gromnicznej (2.02).
Tymczasem w kościele katedralnym w Świdnicy szopka eksponowana jest przez cały rok. Znajduje się w kaplicy pw. św. Jana Chrzciciela, przylegającej do lewej, północnej nawy świątyni. Instalacja zajmuje w niej centralne miejsce. Naturalnej wielkości postaci przedstawiają pokłon pasterzy i pokłon Trzech Króli przed Dzieciątkiem Jezus, nad którym pochylają się Matka Boża i św. Józef. Jest też wół, osioł, koza i całe stado owieczek. Nad całym tym zgromadzeniem czuwają dwaj aniołowie.
Szopka jest dziełem artysty z Nysy Adoplha Thamma (1872-1927). Wyrzeźbił ją w latach 1923-27 na zamówienie proboszcza świdnickiego dr Georga Schmidta (1924-1941). To był przedostatni niemiecki proboszcz katolicki w tym mieście, wielce zasłużony dla parafii i kościoła.
W kaplicy sukienników
Kaplicę Jana Chrzciciela ufundował cech sukienników około 1474 roku. Przykrywa ja sklepienie gwiaździste. Na wschodniej jej ścianie znajduje się ołtarz ufundowany w 1682 r. Centralny obraz przedstawia św. Jana ubranego w wielbłądzią skórę z krzyżem i napisem „Ecce Agnus Dei” (Oto Baranek Boży). Obok rzeczony baranek, a za św. Janem jego rodzice – św. Elżbieta i Zachariasz. W centrum ołtarza figury świętych: Jana Ewangelisty, Jakubów Starszego i Młodszego, Judy Tadeusza, oraz Barbary.
Powyżej obraz przedstawiający Jana Chrzciciela jako dziecko z rodzicami oraz św. Anną i Marią z Dzieciątkiem. Jeszcze wyżej płaskorzeźba przedstawiająca głowę św. Jana.
Na przeciwległej ścianie kaplicy duży obraz pokazujący św. Stanisława, który rzuca klątwę na króla Bolesława Śmiałego. Wykonany po 1720 roku, jest dziełem Jeremiasa Knechtela.
Warto wiedzieć
* Katedrę św. Stanisława i Wacława w Świdnicy zaczął budować książę świdnicki Bolko II Mały w 1330 roku, w miejscu stojącego tu wcześniej kościoła romańskiego. Według legendy książę własnoręcznie położył kamień węgielny. To ogromna budowla gotycka, większa od katedr w Wiedniu czy Pradze. Jej wieża o wysokości 101 m jest jedną z najwyższych w Polsce.
* W latach 1561-1629 w kościele gospodarowali ewangelicy, a od 1662 jezuici, którzy zmienili wystrój wnętrza w duchu baroku. Po rozwiązaniu zakonu budowla służyła jako magazyn zbożowy. Restaurowana w latach 1893-95 jako kościół farny parafii katolickiej. Od 2004 r. katedra diecezji świdnickiej.
Dodaj komentarz