W kościele katedralnym w Świdnicy szopka eksponowana jest przez cały rok. Znajduje się w kaplicy pw. św. Jana Chrzciciela, przylegającej do lewej, północnej nawy świątyni. Instalacja zajmuje w niej centralne miejsce.
Świątynia powstała na mocy pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią 1618-48. Świątynia mogła być zbudowana jedynie poza murami miasta, bez wież i dzwonnicy. Miała z zewnątrz nie przypominać kościoła.
W takich właśnie sytuacjach warto dać wiarę legendom. Bo skoro mądrość ludowa uznała dom za najstarszy, to czemu nie… przecież dom ten nazywano „Grundhof”, co w luźnym tłumaczeniu przekłada się jako „pramiejsce”...
Stacja kolejowa Świdnica Miasto (wtedy Schweidnitz) powstała w 1844 roku podczas budowy linii z Jaworzyny Śląskiej do Świdnicy. Wtedy powstał tu pierwszy parterowy budynek dworcowy o konstrukcji szachulcowej.
Przyjemnie spaceruje się po starym bruku, pamiętającym być może czasy średniowiecza, Świdnica jest bowiem jednym z najstarszych miast polskich. Pod koniec XIII w. Bolko I ustanowił ją stolicą swojego księstwa.
To jedyna tego rodzaju placówka w Polsce, a może i na świecie, odzwierciedlająca kupieckie tradycje miasta. W ratuszu zachowały się relikty kramów bogatych kramarzy, na których wybudowanie pozwolił w 1291 r. książę Bolko I.
Kościół Pokoju w Świdnicy, to największa w Europie protestancka budowla drewniana o konstrukcji szachulcowej i jedna z nielicznych atrakcji turystycznych, ciekawych nie tylko ze względu na sam obiekt, ale i jego historię.
Ta Świdnica to niewielka wieś gminna na Ziemi Lubuskiej, bardzo blisko Zielonej Góry. Też może poszczycić się wielowiekową historią, bo wzmianki o niej zapisano już w 1305 roku. Teraz mieści się tu Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza.