Jagodna
Szutrową drogą do stalowej wieży
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dziwny to szczyt… Czy na jakiś inny, zaliczany do Korony Gór Polski, dałoby się wjechać samochodem? Nie wydaje mi się. A tu – by się dało, gdyby nie szlabany. Dobrze, że są.
Jagodna (dawniej Heidel-Berg, 985 m n.p.m.) to najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich, zamykających od południa Kotlinę Kłodzką. Najpopularniejszy szlak na górę prowadzi z przełączy Spalona, a właściwie z rozległej polany nieco powyżej, na której stoi schronisko PTTK, jest duży parking i baza turystyczna z wypożyczalnią sprzętów przydatnych tak latem (rowery), jak zimą (biegówki, rakiety). I węzeł szlaków pieszych i rowerowych a zimą tras biegowych.
Wieża nowa i wspomnienie starej
Na razie nie zaglądamy do schroniska, idziemy niebieskim szlakiem, który prowadzi prawie cały czas szeroką szutrową drogą, wznoszącą się łagodnie ku szczytowi. Po nieco ponad godzinnym spacerze stajemy pod wieżą widokową. Błyszczy nowością. Wybudowano ją ledwie w 2019 r., ma 24 m wysokości i platformę widokową 19 m ponad ziemią. Trochę sterczy w krajobrazie, ale dobrze że jest, bo góry Bystrzyckie są bardzo zalesione i widoków z nich nie tak wiele.
Już w roku 1909 dostrzegli tę niedogodność działacze Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego i wybudowali drewnianą wieżę na Jagodnej. Miała 17 metrów i nie dotrwała polskich czasów. W roku 1939 zastąpiono ją wieżą triangulacyjną. Ta też zresztą już sczezła.
Na europejskim dziale wód
Wieża stoi na niższym z dwu szczytów Jagodnej. Ten drugi, północny, ma 985 m n.p.m. Ale – nie wiedzieć czemu – to ten niższy, z wieżą, o wysokości 977 m n.p.m. zaliczany jest do Korony Gór Polski. Oba leżą w łagodnym grzbiecie, którego wschodnie zbocza opadają bardzo ostro w stronę Kotliny Kłodzkiej. Wody z nich zbiera Nysa Kłodzka, należąca do zlewiska Bałtyku. Zachodnie zbocza są bardziej urozmaicone, pocięte jarami potoków spływających do Dzikiej Orlicy. To dopływ Łaby toczącej wodę do Morza Północnego. Taka ciekawostka – grzbietem tym biegnie europejski dział wodny.
Po poziomicy przez las
Większość spacerowiczów wraca stąd tą samą drogę. Wycieczka trwa wtedy ok. 2,5 godziny a do pokonania jest 8,5 km. My jednak idziemy dalej. Droga robi się pusta, ludzi prawie nie ma tylko las i las. Wreszcie łapiemy szlak żółty i łagodnie, stokówką poprowadzoną prawie po poziomicy 800 m, przez ładny solidny las pocięty głębokimi jarami, wracamy do schroniska. Uzbierało się kilometrów 19, co zajęło nam 4,5 godz. wędrówki.
Bardzo ciepłe schronisko
Schronisko Jagodna zasługuje na ciepłe słowa. Nie spałam tam, zjadłam obiad. Przepyszny, oryginalny, przeogromny… Miła życzliwa obsługa pyta każdego zamawiającego o imię. Jakże miło słyszeć potem wołanie z kuchni – „omlet drwala” dla Pawła, dla Kasi „jesień konesera”… Ktoś dba o atmosferę.
Budynek schroniska powstał ok. 1895 r. w miejscu gdzie już wcześniej stała gospoda. Początkowo była tu tylko knajpa, wkrótce zorganizowano noclegi. Po 1945 r. miejsce zdewastowano i rozszabrowano, ale i odbudowano. Teraz to schronisko PTTK „Jagodna”.
Nie tylko na piechotę
* Z polany na szczyt wytyczono jednokierunkową trasę rowerową „Singletrack Jagodna” o długość 15 km. Trasa czerwona startuje na polanie przy schronisku Jagodna i prowadzi specjalnie przygotowaną ścieżką do szczytu Jagodnej i wieży widokowej. Przy niej zaczyna się powrotna trasa niebieska. Podobno pętelka należy do łatwych.
* Zimą można skorzystać z wytyczonych tras biegowych: Mała Jagodna ma 12 km, Duża – 15 km. Do tego dwa mniejsze kółka (czerwona 4,6 km, zielona 6 km) w pobliżu polany. Jest też mały (350 m) wyciąg.
Warto wiedzieć
Na polanie w pobliżu schroniska stoi kamień upamiętniający spotkanie dawnych, przedwojennych mieszkańców osady Spalona (wtedy Brand) i współczesnych. Miało ono miejsce w 2013 r.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz