Fruška Gora
Velika Remeta, monaster ukryty wsród gór
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na południe od Nowego Sadu w Serbii rozciąga się pasmo górskie Fruška Gora. Jego długość to około osiemdziesięciu kilometrów.
Wysokości w paśmie nie są wybitne, bo najwyższe wzniesienie sięga 539 m n.p.m – Crveni Čot. Pasmo to ciągnie się między nizinną Panonią a wyżynną częścią Półwyspu Bałkańskiego.
Wśród dzikiej przyrody
Jeśli ktoś oczekuje ładnych panoram z tego pasma, to nie zobaczy. Teren porośnięty jest gęstym lasem. Pasmem biegną dobrze oznakowane szlaki piesze i rowerowe. W 1960 roku utworzono tu Park Narodowy Fruška Gora. Bogata jest jego flora: 1500 gatunków roślin, gęste lasy (lipy drobnolistne), murawy stepowe, setki gatunków leczniczych ziół, 30 rodzajów orchidei. Tereny sprzyjają uprawie winorośli na południowych zboczach gór. Znane w całej Serbii są tutejsze wina „Fruškogorski biser”. Świat zwierząt jest również bogaty: kuny, żbiki, rysie, jelenie, dziki, borsuki… Mieszkańcami parku są też liczne ptaki a wśród nich orzeł cesarski i orzeł włochaty.
Ostoja serbskiej tożsamości
W dolinach są ukryte liczne monastery. Powstawały w okresie kilku wieków – od XV do XVIII, kiedy ziemia serbska była zajęta przez Turków. Zakładano je głęboko w górach, aby najeźdźcy mieli utrudniony dostęp. Zbudowano ich 35, ale do dziś przetrwało 18. Niektóre z nich to już ruiny. W latach okupacji tureckiej monastery stanowiły ośrodki religijne i kulturalne co było niezmiernie ważne dla serbskiej tożsamości narodowej. Klasztory które przetrwały do dziś, są dobrze utrzymane. Częste w nich wizyty wiernych i turystów. Monastery są połączone okrężnym szlakiem turystycznym.
Wokół cerkwi św. Dymitra
Zaglądamy do monasteru Velika Remeta. Dojeżdża się do niego bardzo wąską i krętą drogą. Dokładna data jego powstania nie jest znana. Przypuszcza się, że założono go na przełomie XV i XVI wieku. Pod ta nazwą istniał już w 1562 roku. Głównym budynkiem jest cerkiew św. Dymitra. To świątynia jednonawowa z ceglanym korpusem zakończonym ośmioboczną kopułą. Dołączona do niej barokowa wieża jest z 1735 roku. Mierzy 40 metrów i jest najwyższa w Sremie (region historyczny położony między Dunajem i Sawą). Ściany wewnętrzne i sklepienia cerkwi zdobione są współczesnymi freskami. Te oryginalne szesnastowieczne nie przetrwały zawieruch wojennych. Ikonostas ma ikony z różnych okresów historycznych. Został on zdemontowany w czasie II wojny światowej i udało się go zachować. Najcenniejsze ikony pochodzą z 1687 roku, a są dziełem mistrzów moskiewskich. Świątynię otacza czworobok zabudowań klasztornych. Cerkiew była remontowana pod koniec XX wieku. W otoczeniu jest ładny park a w nim altanka, obudowane źródło wody, wodospadzik…
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- filmik autorki
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz