W wianuszku kaplic

Po obu stronach nawy, są symetrycznie ułożone kaplice, co daje wrażenie kościoła trzynawowego. Z każdej strony są cztery kaplice, a przy wejściu głównym znajdują się dwie boczne. Łącznie jest tu jedenaście kaplic fundowanych przez zamożnych wiernych. Na uwagę zasługują:
* Kaplica królewska św. Benedykta ufundowana w 1633 roku przez króla Władysława IV. Wystrój kaplicy dokończył król Jan Kazimierz. Nad wejściem wisi złocony i rzeźbiony kartusz z herbami królewskimi.
* Kaplica św. Krzyża nazywana kaplicą Czartoryskich; pod krucyfiksem umieszczono alabastrową płaskorzeźbę przedstawiającą złożenie Chrystusa do grobu.
* Kaplica św. Sebastiana zwana kaplicą Lubomirskich; ufundowana w 1642 roku, przez wojewodę krakowskiego Stanisława Lubomirskiego, syna współfundatora eremu Sebastiana Lubomirskiego. Cenna jest tutaj dekoracja stiukowa.
* Kaplica św. Romualda zwana Delpacowską ufundowana została w 1643 roku przez Rafała Del Pace, rajcę krakowskiego. W tutejszym klasztorze był jego brat. Malowidła przedstawiają życie św. Romualda. Autorem obrazów jest Tomasz Dolabella.
* Kaplica św. Jana Chrzciciela była odnowiona w XIX wieku przez księdza Jana Schindlera. Jest tu obraz przedstawiający chrzest Chrystusa na tle pejzażu z okolic Krakowa.
* Kaplica Pięciu Braci Męczenników znajdująca się pod głównym ołtarzem (oratorium zimowe) . Z niej jest wejście do katakumb.

Memento mori…

Kiedyś mówiło się, że kameduli  pozdrawiają się słowami: „memento mori”  i że ich łóżkiem jest trumna. To tylko ludzka fantazja i legendarne opowieści otaczające życie eremitów. Po śmierci zakonnicy nie leżą w trumnach, a zgodnie z tradycją, na desce. Ubrani w kamedulski habit, są wkładani do nisz katakumb i zamurowywani. Na ścianie zostaje napis podający tylko imię zakonne, wiek mnicha i liczbę lat spędzonych w zakonie. Liczba nisz jest ograniczona, więc po stu latach, w miarę potrzeby, są one opróżniane, a szczątki zakonników składane do wspólnego grobu pod kapitularzem. Czasem zdarzało się, że podczas takiej ceremonii, starsi mnisi zabierali do swoich cel czaszki współbraci.

Warto wiedzieć

* 19 sierpnia 2002 roku, na Srebrnej Górze złożył wizytę Jan Paweł II, gdy odwiedził Krakówna zakończenie pielgrzymki do ojczyzny. W ścianie bramy wmurowana jest tablica pamiątkowa.
* W 2007 roku konserwatorzy podnieśli z ruin barokowe pustelnie dzięki środkom Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Dziś dwanaście domków z 1605 roku wygląda jak nowe. Wyremontowano też dawną Infirmerię czyli szpital zakonny oraz Dom Mikołaja Wolskiego.
* Za 50 zł za dobę, panowie mogą spędzić czas w Domu Gości. Pokój jednoosobowy, jedzonko w menażce, której myć nie należy… kilkakrotne wspólne modlitwy, słuchanie radia tylko przez słuchawki i inne atrakcje… Właściwie to w tym szalonym dziś świecie, zbawienne zdaje się być takie odosobnienie.

Przeczytaj także...

Kraków. We wnętrzu bazyliki Mariackiej

Autorka: Barbara Górecka

Największym skarbem Bazyliki Mariackiej jest piętnastowieczny Ołtarz Wita Stwosza. Jest to arcydzieło rzeźbiarskie z czasów późnego gotyku. Wykonany był w latach 1477-89 z drewna dębowego.

Kraków. Panieńskie Skały w Lesie Wolskim

Autorka: Barbara Górecka

Rezerwat krajobrazowy Panieńskie Skały to obszar bardzo pięknych wąwozów w skałach wapiennych. Wąwozy porośnięte są lasem bukowym. Prowadzi żółty szlak turystyczny „Wąwozy Lasu Wolskiego”.

Kraków. Kościół św. Barbary, mojej patronki

Autorka: Barbara Górecka

Z kościołem św. Barbary związane jest też podanie mówiące, że został on wykonany przez murarzy krakowskich, jako wotum, a do wzniesienia jego użyto cegły pozostałej z budowy kościoła Mariackiego.

Poczytaj więcej o okolicy:

Kraków. Sadzawka św. Stanisława na Skałce

Kraków. Bazylika paulinów na Skałce

Kraków. Kościół św. Barbary, mojej patronki

Kraków. Ołtarz Trzech Tysiącleci na Skałce