Krka
Kaskady w parku narodowym
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Przy wodospadach jestem po raz trzeci, a za każdym razem robią na mnie ogromne wrażenie. W 1980 roku nie było tu jeszcze tłumów turystów, a tereny były dość dzikie. W 2000 roku dopłynęłam statkiem z Szybenika pod Skradinski buk. Rejs był cudny.
W wodach wielu kąpiących. Po całych wodospadach ludzie rozlokowani jak małpki. Na schodkach prowadzących pod kościółek, dziesiątki stoisk z przetworami lokalnymi, a szczególnie z rakiją. Smakosze tego trunku degustując przy każdym stoisku, mieli później problem z utrzymaniem pionu. Teraz zostały schodki, ale rakii brak. Zajeżdża się do gospodarstw ? agroturystycznych. Na wodospadach wyznaczone są miejsca, gdzie można się kąpać, nie ma już samowolki.
W kanionie rzeki
Do Parku Narodowego Krka trafimy jadąc na północ od Szybenika (Šibenik). Obejmuje on dolinę i kanion rzeki. Rzeka ma 72 kilometry długości i wypływa z Gór Dynarskich. Spływając żłobi kanion wśród ogromnych skał i spada kaskadami po wysokich progach. Jest 17 kaskad o szerokości stu metrów. Park obejmuje tylko fragment przełomu, w którym znajdują się wodospady. Jest ich siedem: Bilušić buk, Prljen buk, Manojlovac, Rošnjak, Milijacka slap, Roški slap i największy a zarazem najpiękniejszy ? Skradinski buk. Jego wysokość to 45 metrów. Poniżej wodospadu Krka tworzy dwudziestokilometrowe estuarium. Tu woda słodka miesza się z morską. Estuarium to poszerzone ujście rzeki powstałe w wyniku działania pływów morskich. Krka wpada do Adriatyku w Szibeniku. Stąd też są organizowane fantastyczne wycieczki statkami do Skradinskiego buku, z postojem w uroczo zlokalizowanym Skradinie. W północnej części parku zobaczyć można wyrastającą z wody wysepkę Visovac z klasztorem franciszkanów. Można sobie zamówić w Skradinie rejsiki do klasztoru. Z przystani Skradinski buk zaczyna się zwiedzanie. Drugie wejście znajduje się powyżej wodospadów, w Lozovac. Indywidualnych turystów zabiera stąd parkowy autobus i zwozi w miejsce rozpoczynania spaceru. W południowej części rozlewa się Prokljansko jezero.
Siedziba ludzkiej rybki
W parku tym znajdują się setki gatunków roślin i ptaków. Przy chodnikach spacerowych wykonanych z desek, podobnie jak w Plitvickich jeziorach, umieszczono tablice edukacyjne. W 1998 roku odkryto tu dwa nowe stanowiska ?ludzkiej rybki?, czyli tego stworzonka, które tak skrzętnie przechowywane jest z Postojnej jaskini w Słoweni. Może dlatego jest takie sławne? Speleolodzy z Chorwackiego Muzeum Przyrodniczego, w wodach częściowo zatopionej jaskini Miljacka II widzieli kilka takich rybek. Pierwszy raz opisano ?ludzką rybkę? w 1840 roku, niedaleko miejscowości Sinj. Ten płaz występuje głównie w podziemnych wodach Gór Dynarskich. Nie spotkano go w górach Velebitu. W czasie wojny na Bałkanach przerwano poszukiwania, ale prace znów trwają. Ciekawostką jest, że woda wypełniająca jaskinię nie pochodzi z rzeki Krka, tylko z dorzecza Zrmanje.
W parkowym skansenie
W XIX wieku wodospady były używane do produkcji energii elektrycznej. Pozostały fragmenty starej elektrowni. Teraz utworzono mini skansen, w którym można oglądać zabytkowe przedmioty i pokaz niektórych prac rzemieślniczych.
Na polanie stoi cerkiew św. Mikołaja. Zbudowali ja w 1761 roku bracia Krsto i Šimun Šupuk. W 1995 roku odrestaurowano ją i dalej służy wiernym.
Warto wiedzieć
Park został utworzony w 1985 roku. Obejmuje dolny bieg rzeki Krka od miejscowości Trošenj i Nečven do jej ujścia do morza, pod charakterystycznym mostem w Szybeniku. Planowano włączyć ten teren na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jednak władze się nie zgodziły na taki plan. Wodospady Krka stanowią bardzo dobre źródło dochodu dla państwa. Tu można się kąpać w przepięknej scenerii i krystalicznie czystej wodzie. Chętnych nigdy nie brakuje. Przygotowano dla turystów niezłe zaplecze.
Żaden opis nie przedstawi piękna tego miejsca. Tu po prostu należy być.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
Dodaj komentarz