Krašov
Żywe ruiny prastarego zamku
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Został dzięki temu hetmanem miast praskich i wrogiem husyckiego króla Jerzego z Podiebradów (1420-71). Po zdobyciu przez niego w 1448 r. Pragi musiał uciekać i zmarł dwa lata później. Jego syn Albrecht sprzedał zamek w 1485 r. Jetřichowi Bezdružicemu z Kolovrat. Później właściciele zmieniali się kilkakrotnie, podobnie jak zamek, przebudowywany stopniowo w stylu renesansowym.
… i kolejne przebudowy
Powiększono wówczas przede wszystkim przestrzeń mieszkalną. A także rozbudowane zostało podzamcze, na którym były dwa młyny, browar, karczma, słodownia, łaźnia, kuźnie, tartak i spichlerz. Podczas kolejnej rozbudowy zamku podwyższono mury, dokonano także innych zmian wzmacniających jego obronność. Podzamcze mocno ucierpiało w trakcie wojny trzydziestoletniej (1618-48). W latach 1755-79 zamek stał się letnią rezydencją mnichów z klasztoru w Plasach, o którym niedawno pisałem.
Zakonnicy przekształcili zamek w stylu baroku, ale po kasacji klasztoru w roku 1785 przez cesarza austriackiego Józefa II Habsburga (1741-90) został on opuszczony i szybko popadał w ruinę. Którą potraktowano jak darmowy materiał budowlany. Ocalało jednak sporo z dawnych budowli. Z czasem ruiny przejął Klub Czeskich Turystów, a następnie Stowarzyszenie Ocalenia Kraszowa, które przekształciło go w niewielkie schronisko turystyczne. Zdaniem specjalistów dokonując także nieprofesjonalnych zmian i niepowetowanych strat.
Piękne widoki
Współcześnie jest to częściowo dobrze zakonserwowana ruina, na którą roztacza się piękny widok ze wspomnianej drogi przez las i górującego nad zamkiem lesistego wzgórza. Jest dostępna dla turystów, których napis na jednej z bram ostrzega, że zwiedzać je mogą na własne ryzyko. Chociaż w zrekonstruowanej części znajduje się niewielkie schronisko turystyczne.
Zaś na parterze sklepik, w którym można kupić pamiątki, coś do zjedzenia na szybko i zimno oraz napoje orzeźwiające, w tym piwo, ale wyłącznie bezalkoholowe. Można wspinać się po niektórych ruinach – miejsca niebezpieczne odgrodzono barierami. A także wejść na punkt widokowy na szczycie najwyższego obecnie fragmentu zamku. Roztacza się z niego panorama okolic i widok z góry na rzekę Berounkę.
Informacje wyłącznie po czesku
Idąc do zamku, warto zatrzymywać się przy tablicach informacyjnych ścieżki dydaktycznej i przynajmniej obejrzeć (bo teksty na nich są wyłącznie po czesku) zamieszczone zdjęcia, mapki i inne elementy graficzne dotyczące okolicznej roślinności. Ale również zasady poruszania się po rezerwacie i o historii zamku. Parking dla samochodów znajduje się przed wejściem na drogę do ruin, wskazywaną drogowskazem na tablicy informującej, że wchodzi się do rezerwatu przyrody.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz