Máriánska Týnice
Barok dokończony w… XXI wieku
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Stałą jest przede wszystkim „Barok i jego świat”. Z prezentacją nie tylko dzieł Santiniego, ale bogactwa tego okresu w architekturze i sztuce Czech. A także Stulecie Odnowienia 1920-2020. Wystawione są również żelazne, ozdobne, kute, niektóre częściowo złocone, krzyże na piaskowcowych podstawach. I jeden wykuty z piaskowca.
Na trasach zwiedzania
Gościom proponowane są dwie główne trasy zwiedzania. Historyczna z kościołem Zwiastowania Panny Marii. Ze wspomnianym już freskowym ołtarzem, malowidłami w kopule oraz freskami na ścianach bocznych o tematyce biblijnej. Mojżesza przy Krzewie Gorejącym i św. Eliasza modlącego się o deszcz. Następnie zwiedza się wirydarz zachodni z krużgankami pokrytymi freskami namalowanymi przez pilzneńskiego malarza rokokowego Františka Juliusa Luxa o tematyce cysterskiej i Panny Marii.
A także zbudowany ostatnio wirydarz wschodni, pokryty barokizowanymi malowidłami o tematyce Maryjnej. Trasa druga, nazywana muzealną, prowadzi na piętro, gdzie znajduje się ekspozycja średniowiecza. Z rekonstrukcją scen z życia ludzi oraz wystawą znalezisk archeologicznych z wieków XI-XVIII w różnych częściach woj. pilzneńskiego. Ponadto weduty prezentujące klasztor w Plasach oraz niektóre zamki i pałace regionu.
Galeria świętych cystersów i życie mieszczan
Jest też kaplica z kościelnym wyposażeniem i szkoła z pomocami naukowymi. Oraz galeria Świętych ze zbiorem gotyckich i barokowych rzeźb i obrazów o tej tematyce. Na zakończenie zaś wystawa prezentująca świecką kulturę mieszczańską i życie tej warstwy społecznej, głównie w XIX w. I oratorium w którym chorzy mnisi mogli uczestniczyć w mszach. Obecnie można w nim zobaczyć różne przedmioty liturgiczne.
Natomiast w gmachu dawnego probostwa, przed którym stoją dwie barokowe, kamienne rzeźby św. Jana Nepomucena i Anioła Stróża z roku 1766, dzieła rzeźbiarza Karla Legera, są ekspozycje krajoznawcze. M.in. cykl czterech pór roku w zwyczajach ludowych i uroczystościach kościelnych. Huta żelaza w Plasach i wiejska kuźnia. Pszczelarstwo, wiejska izba, prace domowe z pieczeniem chleba, wyrobem masła i twarogu.
Jak żyło się dawniej
A także stodoła z narzędziami i sprzętem rolniczym. Jeden z korytarzy zamieniono na ulicę miejską, przy której jest remiza ze strażackim wyposażeniem z epoki. Ponadto budynek sądu, warsztat krawiecki, pracownie ślusarza i fotografa oraz sklep kolonialny. W bocznych pomieszczeniach można obejrzeć też inne warsztaty rzemieślnicze, m.in. szewca i tkacza, kolekcję starych kufli do piwa oraz urządzenia do nalewania go z beczek. Można wejść do zajazdu, lub miejskiej kuchni z polowy XX wieku.
Na cele wystawowe przeznaczony jest także dawny klasztorny refektarz – jadalnia ozdobiona malowidłami stropowymi przedstawiające m.in. Romana z Tyńca ofiarowującego swoje dobra klasztorowi oraz mnichów podczas uroczystego posiłku z Panną Marią i aniołem. Organizowane są tu również śluby oraz różne imprezy.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz