Palmiry
Spacerem do cmentarza i torfowiska
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wycieczkę zaczynam na skraju puszczy we wsi Palmiry. Są tu dwa wygodne parkingi, nawet w weekend znajdzie się tu miejsce.
Ruszam żółtym szlakiem na południe. Las ładny. Spacerowiczów sporo. Pora jesienna – mimo zakazu w parku narodowym – zbierają grzyby. Podążam za znakami szlaku żółtego. To szlak łącznikowy, jeden z najkrótszych w KPN i prowadzi przez las należący niegdyś do dóbr Łomna, dzierżawionych przez rodzinę Trębickich. Patronem tego odcinka szlaku jest Antoni Trębicki (1765-1834), jeden z prekursorów nowoczesnych form gospodarki rolnej. Dukt, którym prowadzi szlak, nazywany jest Sejmikową Drogą. Nie wiem dlaczego. Trakt utwardzony jest przerośniętymi nieco betonowymi płytami. To wynik jeszcze przedwojennych inwestycji, kiedy „ulepszono” drogę robiąc też przekopy przez wydmy.
2,6 km – Mogilny Mostek
Tak nazywa się uroczysko nad Wilczą Strugą, okresowym puszczańskim strumykiem, dopływem Łasicy. Rzeczywiście jest tu mostek a związana jest z nim smutna legenda. Pewien człowiek nocujący w karczmie we wsi Pociecha usłyszał rano, że córka karczmarza wybiera się do kościoła w Łomnie. Wyszedł więc wcześniej i zaczaił się na nią przy mostku. Zabił i obrabował, a ciało ukrył pod mostkiem przykrywając gałęźmi. Na pamiątkę tej zbrodni przechodzący tędy ludzie zaczęli zostawiać przy mostku gałęzie. Raz w roku, gdy uzbierał się stos, podpalano go, aby dusza oczyściła się z grzechów. Podobno zwyczaj był jeszcze kultywowany przed II wojną światową.
4,6 km Biała Góra
Przy mostku znaki żółte się kończą wkraczamy na czerwony główny szlak puszczański. Podążamy dalej Sejmikowa Droga przekopem przez wydmy Białej Góry, która splata się z potężnym piaszczystym wałem Wywrotniej Góry. W miejscu zwanym Na krzyżówkach szlak czerwony opuszcza Sejmikową Drogę i skręca na zachód. Na jednym z rozstajów zadziwuiają pozostałości jakiegoś ogrodzenia. Tu przed wojną była ukryta Wojskowa Centralna Składnica Amunicji. Prowadziła do niej brukowana droga i nawet bocznica kolejowa. Dziś wiele z tego nie zostało. Może jeszcze nazwa uroczyska – Na wartowni.
5,6 km Długie Bagno
Dalej ścieżka prowadzi wzdłuż bardzo malowniczego torfowiska o nazwie Długie Bagno, jego północnym skrajem, bardzo piaszczystą drogą. To, moim zdaniem jedno z bardziej urokliwych miejsc w Puszczy. Długie Bagno to torfowisko wysokie powstałe w zagłębieniu miedzy wydmami, największe i najlepiej zachowane w Puszczy Kampinoskiej. Zajmuje powierzchnię ponad 18 ha.
6,1 km Palmiry cmentarz
Tego miejsca pominąć nie można. Na leśnym cmentarzy spoczywa prawie 1800 osób zamordowanych tu w latach 1939-41 przez Niemców oraz ponad 300 ekshumowanych z innych puszczańskich mijsc kaźni. Razem 2204 osoby. Niewielkie muzeum opowiada o strasznej zbrodni. Jego elewacja, jakby postrzelana kulami. W informacji można kupić znicz. Koło trzech krzyży zamykających nekropolie wychodzę na ścieżkę przyrodniczą „Wokół Palmir”.
7,2 km Kamień Orlika
Za zielonymi znakami ścieżki dochodzę do Kamienia Orlika. Głaz – pomnik upamiętnia zwycięską walkę stoczoną w 1939 r. przez polskie tankietki z czołgami niemieckimi. Edmund Orlik był jednym z najskuteczniejszych pancerniaków w Kampanii Wrześniowej; jego załoga zniszczyła 13 czołgów. Przy kamieniu wchodzę na Graniczną Drogę i za znakami czarnego szlaku turystycznego docieram na skraj lasu.
9,2 km Kapliczka przy drodze
Wyglądam na skraj puszczy na szosę między Janówkiem i Adamówkiem. Jest tu ciekawa przydrożna kapliczka. Szlak jednak tylko dotyka szosy i zawraca z powrotem do lasu na Kościelną Drogę. Prowadzi teraz przez różnorodny las trochę sosnowy, trochę liściasty, trochę mieszany, Przekraczamy raz jeszcze Wilczą Strugę, wchodzimy na groblę na skraju rezerwatu Kaliszki, przecinamy Palmirską Drogę – szosę ze wsi Palmiry do cmentarza. I docieramy do parkingu.
12,7 Palmiry wieś
Wieś powstała w I połowie XIX w. Oryginalną nazwę nadał jej wspomniany już dzierżawca majątku Łomna Antoni Trębicki, na pamiątkę odkryć archeologicznych prowadzonych w tym czasie syryjskiej miejscowości Palmyra. Liczba mnoga pojawiła się w XX-leciu międzywojennym.
Dodaj komentarz