Dolina Strążyska
Do samych stóp Giewontu

Wchodzimy na dolny skraj niewielkiej Polany Strążysk. Od tego miejsca w górę, ku urwiskom Giewontu, wznosi się Hala Strążyska. Jej nazwa wywodzi się od słowa strąg, które oznacza zagrodę do dojenia owiec.
fot: Barbara Górecka
Dolina Strążyska. Do samych stóp Giewontu
Na początku polany sterczy z murawy niewielki głaz nazwany Sfinksem. Na polanie jest kilka szałasów i bufet turystyczny. Powyżej bufetu odchodzi szlak czarny na Ścieżkę nad Reglami do Kuźnic.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Do Doliny Strążysk (Strążyskiej) dochodzimy od Ścieżki pod Reglami lub od ul. Strążyskiej. W głąb prowadzi droga jezdna. Idziemy brzegiem potoku przez polanę Młyniska na której znajduje się leśniczówka Tatrzańskiego Parku Narodowego.

Zaraz za polaną wchodzimy w przewężenie doliny. Na stromych zboczach Samkowej Czuby, ponad reglowym lasem, rośnie skalny las malowniczych dolomitowych turni. System skał tego typu ciągnie się w dwóch pasmach w poprzek wszystkich dolin reglowych. Po około 20 minutach od wejścia w dolinę, mijamy najbardziej charakterystyczną grupę iglic skalnych – Trzy Kominy. Droga prowadzi dalej wśród wijącego się potoku. W jego nurcie widzimy regularne wymycia w kształcie mis. Ponad kaskadą, która spada z lewej strony, znajduje się w skale tablica i popiersie Edwarda Jelinka, znanego działacza czeskiego, wielkiego przyjaciela Polaków.

Następnie wchodzimy na dolny skraj niewielkiej Polany Strążysk. Od tego miejsca w górę, ku urwiskom Giewontu, wznosi się Hala Strążyska. Jej nazwa wywodzi się od słowa strąg, które oznacza zagrodę do dojenia owiec. Na początku polany sterczy z murawy niewielki głaz nazwany Sfinksem. Na polanie jest kilka szałasów i bufet turystyczny. Powyżej bufetu odchodzi szlak czarny na Ścieżkę nad Reglami do Kuźnic. Z polany świetnie widać strome urwisko północnej ściany Giewontu i sam wierzchołek (1894 m n.p.m.) zwieńczony krzyżem. Ściana ma wysokość ok.600 m.

Szeroki, przepaścisty żleb ciągnie się ku Szczerbie (1823 m n.p.m.), wciętej na lewo od wierzchołka. Z prawej strony od szczytu biegnie w dół zębata grań Małego Giewontu (1728 m n.p.m.). Jego skały oddzielone są od urwisk Giewontu Żlebem Kirkora.Cały system urwisk kusi nierozważnych turystów, którzy usiłują nim zejść. Eskapady zazwyczaj kończą się tragicznie. Po prawej stronie, w dół od ostatnich turnic Małego Giewontu, ogranicza dolinę długi grzbiet, który przez Grzybowiec (1417 m n.p.m.), głęboko wciętą Przełęcz na Grzybowcu (1311 m n.p.m.), regularny szczyt Łysanek (1447 m n.p.m.) ciągnie się ku Samkowej Czubie. Grzbiet ograniczający dolinę po wschodniej stronie oddziela się od Długiego Giewontu (1867 m n.p.m.) i przez Suchy Wierch (1539 m n.p.m.), Czerwoną Przełęcz (1303 m n.p.m.), Sarnią Skałkę (1377 m n.p.m.) biegnie ku północy.

Będąc na Polanie Strążysk warto podejść około 10 minut do wodospadu Siklawica. Szlak żółty rozpoczyna się na górnym skraju polany. Przekraczamy potok i zwężającą się dolinę. Dochodzimy do jej rozwidlenia i prawym odgałęzieniem docieramy do małej równinki pod pięknym wodospadem. Spada on przez dwa skalne progi: górny ma 10 m, a dolny ? 13 m. Wracamy tą samą drogą lub idziemy w lewo, na Sarnią Skałę, albo w prawo ? na Przełęcz na Grzybowcu.

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij