Kair
Rzymski Babilon, czyli dzielnica koptyjska
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na głównej, prowadzącej do niej ulicy nie ma jednak przy wejściu bramek do wykrywania metalu ani kontroli antyterrorystycznej, jak w wielu innych obiektach i miejscach w mieście. Są jednak barierki pilnowane przez policjantów uzbrojonych w broń maszynową i uważnie lustrujących osoby wchodzące. Samochody, poza policyjnymi, nie mają tu prawa wjazdu. Zabytki i najciekawsze miejsca zwiedza się pieszo. Nie jest to zresztą długa trasa, gdyż większość z nich znajduje się na terenie dawnej twierdzy Babilon. Aktualnie trwają prace wykopaliskowe i rekonstrukcyjne, a prowadząca je amerykańska fundacja USAID informuje o przeszłości ?The Fortress of Babylon? na specjalnych tablicach.
Skarby Muzeum Koptyjskiego
Jedną z jej wież wykorzystano w XIX w. jako fundament greckiego, ortodoksyjnego kościoła św. Jerzego i sąsiadującego z nim klasztoru. Drugą zrekonstruowano do pierwszego piętra i jest obecnie jedną z tutejszych atrakcji. Między nimi, nieco w głębi, stoi gmach Muzeum Koptyjskiego. Założono je w 1910 roku, kilka lat temu wyremontowano i zmieniono ekspozycję tak, że jest bardzo przejrzysta. Jest to największa w świecie kolekcja sztuki koptyjskiej, głównie religijnej, z IV ? XI w. Przedstawia dzieje pierwszych egipskich chrześcijan i ich dorobek. A także przenikanie się kultury pogańskiej antycznego Rzymu, chrześcijańskiej i islamu. Szczególnie ciekawe w tym muzeum są freski przeniesione ze starych świątyń znajdujących się na terenie Egiptu, stele grobowe, fragmenty rzeźb z różnych budowli, płaskorzeźby w drewnie i kości słoniowej, przedmioty wykonane z metalu oraz ceramika, ikony i stare rękopisy. Uwagę przyciągają także różnorodne tkaniny i szaty. Niestety, fotografowanie wewnątrz jest zabronione.
Wiszący kościół
W Dzielnicy Koptyjskiej najsłynniejszym zabytkiem jest Wiszący kościół ? Al-Mu?allaqa. Nazywany tak, gdyż rzeczywiście jak gdyby wisi nad prowadzącym do niego wewnętrznym dziedzińcem. Zbudowano go na przełomie III i IV w. nad południowo-zachodnią bramą rzymskiego Babilonu. Przypomina pod tym względem nadal czynny fatymidzki meczet Abu al-Haggaga w Luksorze, który wzniesiono w XIII w. nie wiedząc, że pod nim znajduje się zasypana piaskami pustyni wielka świątynia ufundowana prze faraona Amenhotepa III (1390-1352 r. p.n.e.). Ale z pierwszego koptyjskiego kościoła w Babilonie nad Nilem niewiele pozostało, gdyż oglądany obecnie pochodzi z VII wieku. Później zresztą był, aż do XVIII w. kilkakrotnie odnawiany i przebudowywany. Całkiem niedawno przebudowany został, i ozdobiony mozaikami o tradycyjnej treści religijnej, ale w nowoczesnej formie, wspomniany długi dziedziniec. Co upamiętnia czarno ? złota tablica wmurowana w październiku 2014 roku w prawą, patrząc od wejścia z ulicy, ścianę w pobliżu schodów. Do kościoła wchodzę po nich z dziedzińca, na którym rosną dwie wysokie palmy. Trzynawowa świątynia podzielona jest rzędami starych, marmurowych kolumn z rzeźbionymi kapitelami korynckimi. Również marmurowa i pięknie zdobiona jest ambona z XI wieku.
Zabytkowe wnętrza
Podobnie jak w innych kościołach koptyjskich, prezbiterium składa się z trzech kaplic oddzielonych od nawy przegrodą ołtarzową trochę przypominającą ikonostasy w cerkwiach prawosławnych. Tutaj też są ikony, ale tylko w górnej części. Pochodzą one z XVIII w., zaś przegrody wykonane są z drewna hebanowego i inkrustowane kością słoniowa.
Dodaj komentarz