Kair
Rzymski Babilon, czyli dzielnica koptyjska
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Po prawej stronie jest wejście do baptysterium oraz kaplica grobowa Takla Hajmanota, jednego z bardziej czczonych etiopskich świętych, który żył w XIII w. W kościele tym pochowano również kilku koptyjskich patriarchów. Uwagę przyciągają zarówno ikony, jak i tkaniny pokrywające częściowo przegrody ołtarzowe. Przy czym centralne miejsce zajmują na nich wizerunki Matki Boskiej, patrona świątyni i św. Jerzego na koniu zwyciężającego smoka. Podczas jednego z wcześniejszych tu pobytów trafiłem na lekcję religii, z żywiołowo odpowiadającymi na pytania kapłana dziewczynkami i chłopcami. Nowością, jaką widzę obecnie, są duże ekrany plazmowe, na których wyświetlane są teksty modlitw. W drodze powrotnej do wyjścia z dzielnicy wchodzę do, świadomie pominiętego wcześniej, zespołu trzech świątyń znajdujących się poniżej obecnego poziomu ulicy.
Stare świątynie koptyjskie
Prowadzą do nich schody w dół oraz wyraźne, kilkakrotnie powtarzane drogowskazy. Starszy z dwu tutejszych kościołów koptyjskich, Abu Sarga, jest pod wezwaniem św. męczenników Sergiusza i Bachusa, rzymskich żołnierzy zakatowanych za wiarę w 303 r. Najprawdopodobniej powstał on w V wieku, nad pieczarą w której, według przekazów i wierzeń, mieszkała Święta Rodzina podczas jej ucieczki do Egiptu. Obecna świątynia, datowana na X lub XI wiek, jest typową, mroczną wczesnośredniowieczną bazyliką koptyjską o trzech nawach, z których główna jest wyższa. Z wnętrzem podzielonym dwoma rzędami kolumn. Ciekawe jest też prezbiterium, wysoki ikonostas z XII lub XIII w. oraz dwie kaplice boczne: św. Jerzego i św. Michała. Również na przełomie X i XI wieku zbudowany został, w obecnym kształcie, pobliski kościół św. Barbary. Dochodzi się do niego wąskimi przejściami między ścianami budowli. Na drogowskazach jego patronka nazywana jest raz Barbarą, inny Barparą, gdyż dla Arabów spółgłoski b i p brzmią identycznie. Aktualnie wnętrze jest w remoncie, a ołtarze i ciekawe detale zakrywa folia. W kaplicy przechowywane są relikwie świętych męczenników, Cyrusa i Jana ? pierwszych patronów świątyni, jak również aktualnej, św. Barbary, która żyła w III lub IV w. i pochodziła prawdopodobnie z Azji Mniejszej.
Synagoga Ben Ezra
Trzecią świątynią w tym zespole jest synagoga Ben Ezry, najstarsza w Egipcie. Postawiona w VII w. n.e. w miejscu, w którym Mojżesz podobno błagał Jahwe o zakończenie plag. Na jej ruinach chrześcijanie postawili w VIII w. kościół św. Michała. Zrujnowany został on w XI w. w czasach kalifa Al-Hakima. Dzięki rabinowi Ben Ezra (żył w XII w.) koptyjski patriarcha zgodził się sprzedać ruiny, aby koptowie mogli zapłacić nałożony na nich podatek. Żydzi zbudowali więc na tym miejscu ponownie obecną synagogę. Podczas jej remontu w 1890 r. znaleziono skrytkę z dokumentami, głównie sądowymi, aktami prawnymi, umowami i pismami religijnymi ? najstarszymi podobno z VI w. ? gromadzonymi w niej do XVI w. Trzynawowa świątynia, przedzielona kolumnami, z niższymi nawami bocznymi, jest bogato wyposażona. Niestety obecnie nie wolno fotografować jej wnętrza. Chociaż wstęp jest wolny dla wyznawców wszystkich religii oraz ateistów
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz