Kopytowa
Prywatne Muzeum Kultury Szlacheckiej
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W nowej roli
Budynek posiada oryginalne stropy belkowe z tragarzami, taflowe parkiety, XVIII-wieczny komin i inne ciekawe elementy. Zniszczony portyk kolumnowy i dach zostały zrekonstruowane. W pocysterskich piwnicach powstały pomieszczenia biesiadno-kuchenne. Wyposażenie wnętrz nawiązuje do stylu polskich, niezbyt zamożnych ale i nie biednych dworów z okresu XVIII-XX w. Andrzej Kołder, oprowadzając nas, podkreśla, że w 1938 roku było w Polsce 18 tysięcy dworów. Do naszych czasów pozostało ich około 1500, przy czym tylko 80 drewnianych. Jednym z tych ostatnich jest właśnie Kopytowa. Zgodnie z kolekcjonerskimi zainteresowaniami właściciela, umeblowanie i wyposażenie poszczególnych pomieszczeń nawiązuje do tradycji określanych jako sarmackie. Są wśród nich okazy polskich mebli dworskich, ale również z okresu biedermeierowskiego. Podobnie tkaniny, obrazy i wiele bibelotów, także o dużej wartości historycznej czy artystycznej.
Cenne wyposażenie
Gospodarz zwraca uwagę, chociaż trudno go nie dostrzec, na wolnostojący piec kaflowy z XVIII w. ozdobiony sceną biblijną przedstawiającą ofiarę składaną przez proroka Eliasza. Pochodzi on z kolekcji Franciszka Starowieyskiego i został ofiarowany przez jego żonę Teresę. Niemal o każdym meblu czy przedmiocie można usłyszeć coś ciekawego. O jego stylu, pochodzeniu, niekiedy okolicznościach nabycia. Zwracam uwagę na barokowe łoże wykonane przez stolarzy ze Starej Wsi, przykryte wschodnim dywanem. Inne łoże, empirowe z około 1800 roku pochodzi z Krościenka Wyżnego. Wisi nad nim portret Aleksandra Fredry, który podobno w nim spał, pędzla Jana Maszkowskiego.
I ciekawe drobiazgi
Nad drzwiami dostrzegam starą strzelbę skałkową, a pod nią dwa ryngrafy. Na stoliku w innym pokoju kolekcję fajek. Uwagę zwracają wiszące na ścianach kobierce. Na tkaninie pochodzącej z gabinetu marszałka Jozefa Piłsudskiego w Belwederze ? wystawiono ją na licytację po zmianie materiału obiciowego ? wisi portret Tadeusza Kościuszki. A pod nim stara szabla. Są zabytkowe zegary, ceramika, lampy i wiele drobiazgów. Moją uwagę zwraca stary wojskowy bęben z austriackimi cesarskimi herbami. Leży na nim instrument muzyczny przypominający kobzę, ale tylko z dwiema piszczałkami. Pod jednym z okien widzę dziecięcy wózek na czterech wielkich kołach, chyba z XIX wieku, jeśli nie starszy. Całość tworzy specyficzną atmosferę. W ostatnim pokoju muzealnej amfilady zwiedzających czeka niespodzianka. Stojąca w nim szafka intarsjowana czarnym dębem, z nie bardzo pasującą klamką, w rzeczywistości jest tajnym przejściem do kuchni i spiżarni.
Warto wiedzieć
* Muzeum organizuje również różne imprezy, m.in. piernikowe warsztaty twórcze i rodzinne.
* Muzeum otwarte jest od maja do października codziennie w godz. 10-17.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz