Liszkawa
Klasztor nad Niemnem
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Płynę statkiem „Nemunas” po Niemnie do tego zabytkowego zespołu architektonicznego już po raz drugi w ciągu ostatnich lat.
Bo to podróż atrakcyjna, chociaż krótka: 40 minut z biegiem tej największej litewskiej rzeki oraz godzinę pod prąd. Ale przepiękną trasą z Druskiennik, wśród zielonych lasów, w słoneczny dzień. A i cel wart jest ponownego zobaczenia. Na wysokim, lewym brzegu zakola rzeki wznosi się bowiem wieś Liszkawa, po litewsku Liškiava. Do około 1800 roku miasto, obecnie coraz bardziej wyludniająca się wioska, z chałupami zamienianymi w dacze. Głównymi jej atrakcjami są były klasztor dominikanów oraz barokowy kościół.
Liszkawa leży zaledwie 9 km na północny wschód od największego i najpopularniejszego litewskiego uzdrowiska – Druskiennik. Znajduje się ono jednak na prawym brzegu Niemna, rzeki, która na tym odcinku w latach międzywojennych stanowiła polsko-litewską granicę państwową. Dotrzeć tu można pieszo, samochodem, autobusami, a w sezonie letnim statkiem wycieczkowym. Ostatnio również szybszymi od niego łodziami motorowymi lub kajakami.
Na miejscu starożytnego grodziska
Dzieje tego miejsca toną w mrokach przeszłości. Według źródeł litewskich było w nim najpierw, co najmniej od II tysiąclecia p.n.e., siedlisko wspólnot pierwotnych. Archeolodzy znaleźli bowiem tu datowane na tamten okres pasiaste wyroby ceramiczne. Przypuszcza się, że później mieszkały w tym miejscu plemiona Bałtów – Jadźwingów. Grodzisko, którego resztki zachowały się do naszych czasów, istnieć miało od III w. p.n.e. aż do IX w. n.e. Nazwa Liszków (Liškiava) – Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Polski przyjęła nazwę Liszkawa – wspomniana jest w źródłach pisanych w roku 1044. Podobno w XI w. stał w tym miejscu gród – Nowogródek, ale nie ten mickiewiczowski na Białorusi, lecz siedziba pierwszego i jedynego króla Litwy, Mendoga (? – 1263), który rzekomo właśnie w nim miał być koronowany.
Litwini sądzą, że Liszkawę założył książę Erdwił (Erdvilas). Budowę murowanego zamku przypisuje się księciu Witoldowi (Vytautas Didžoji, 1352-1430), ale wiadomo, że nie została ona dokończona, gdyż po zwycięstwie grunwaldzkim i likwidacji zagrożenia ze strony krzyżaków nie było to potrzebne. Do naszych czasów dotrwało jedynie przyziemie jednej baszty, a także fundamenty najstarszej kamiennej świątyni chrześcijańskiej na Górze Kościelnej. Obecny kościół i klasztor podominikański ufundował około 1694 roku wojski trocki Jerzy Kosiłło. Dominikanów sprowadził do niego z Sejn.
Kościół Świętej Trójcy
Przy czym kościół p.w. Trójcy Świętej (Švč. Trejybes) zbudowano w latach 1704 – 1720, a wg. innych źródeł wznoszenie go trwało aż do roku 1741. Klasztor zamknęli Prusacy w 1796 roku, gdyż po III rozbiorze Polski ten fragment I Rzeczypospolitej im przypadł w udziale. Dopiero po wojnach napoleońskich Liszkawa znalazła się w zaborze rosyjskim. Zachowując jednak przeznaczenie nadane mu przez Prusaków: więzienia dla księży – demerytów, tj. skazanych przez sądy kościelne na odosobnienie i pokutę za wykroczenia przeciwko powołaniu kapłańskiemu. I to z całego Królestwa Polskiego.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- moja wcześniejsza opowieść o tym miejscu
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Liszków a nie żadna :Liszkawa”