Warszawa
Metamorfozy w Łazienkach Królewskich
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Natomiast bardzo dobrze zachowały się dekoracje ścian apartamentu zachodniego. Pokryte są malowidłami kwiatowej wici, malarską oprawą dla zawieszonych wewnątrz girland rycin ze scenami z „Metamorfoz” Owidiusza, z paryskiego wydania tego poematu w roku 1754. Zachowało się 28 oryginałów w królewskich oprawach. Natomiast z 90 rycin ogółem, które niegdyś wisiały na ścianach przedpokoju, pokoiku i sypialni tego apartamentu, do naszych czasów dotrwało 35. Pozostałe, obecnie eksponowane, pochodzą z tego samego wydania „Metamorfoz”.
Tajemnice Wodozbioru
Ponieważ nie wiadomo, w jakiej kolejności były wystawione, przyjęto chronologię według kolejności epizodów poematu. Jak stwierdzono podczas badań poprzedzających prace rewitalizacyjne, dekoracja malarska Białego Domku była wielokrotnie poprawiana. Uznano, że zmieniło to niekorzystnie kolorystykę oraz ich wyraz artystyczny, w sposób bezpieczny dla oryginałów usunięto te nawarstwienia, w przypadku których było to możliwe. Jest to bardzo ciekawa historia opisana obszernie w materiałach prasowych. Zapewne będą ją opowiadać zwiedzającym przewodnicy.
Wodozbiór, nazywany też Okrąglakiem, Okrągłą Wieżą lub Rezerwuarem, stoi na nadwiślanej skarpie nieco powyżej Starej Oranżerii, po lewej stronie głównej drogi w głąb Parku Łazienkowskiego od wejścia z alei Ujazdowskich. Był on miejscem gromadzenia wody, zasilanym przez okoliczne źródła i cieki wodne. Jego podstawową funkcją było doprowadzanie wody do Pałacu na Wyspie i fontanny przed nim. Przeprowadzona obecnie rewitalizacja pozwala udostępnić zwiedzającym także ten budynek. Ciągle nie wiadomo, z braku informacji źródłowych, kiedy on powstał.
Wzorem rzymski grobowiec Cecylii Metelli
Murowana budowla na planie koła pojawiła się po raz pierwszy w 1765 r. na tzw. planie z Jabłonny. Nie wiadomo jednak, czy wybudowano ją na zlecenie pierwszego właściciela Łazienek, Stanisława Herakliusza Lubomirskiego w celu doprowadzania wody do jego ujazdowskiej Hipokrene, czy później. Budynek ten w XVIII w. różnił się znacznie od obecnego. W czasach Stanisława Augusta był ceglaną rotundą, namalowaną akwarelą przez Zygmunta Vogla. Ale parter również wówczas dzielił się na trzy pomieszczenia, przeznaczone dla królewskiej służby.
W 1823 r. Wodozbiór przebudowano według projektu Christiana Piotra Aignera. Nadał mu on formę grobowca Cecylii Metelli przy rzymskiej Via Appia, będącego inspiracją dla wielu budowli klasycystycznych. Po obecnej rewaloryzacji umieszczono w nim historię żywiołu wody, która także w Łazienkach odgrywa ogromną rolę. Mimo niewielkiej powierzchni wnętrza, zaledwie 68,5 m², zmieszczono na niej ciekawą ekspozycję, pozwalającą poznać układ hydrologiczny Łazienek i współczesny układ kanałów. Cały obiekt, wraz z przekrojem jego wnętrza, ogląda się na makiecie w jednym z pomieszczeń na parterze.
Inna muzealna narracja
W wyciąganych spod niej, umieszczonych piętrowo na kilku poziomach szufladach, znajdują się informacje i rysunki na temat historycznych zmian w układzie hydrologicznym parku poczynając od XVIII w. A także o historii Pałacu na Wyspie – głównej łazienkowskiej rezydencji Stanisława Augusta oraz przeszłości Wodozbioru. W trzecim pomieszczeniu można sporo dowiedzieć się o widowiskach wodnych. I wykorzystywaniu ich przez polskiego króla, wzorem innych europejskich monarchów, do podnoszenia splendoru organizowanych uroczystości. Pomogły w tym akwarele Jana Piotra Norblina przedstawiające wystawienie w łazienkowskim amfiteatrze baletu „Kleopatra”.
Pomieszczenie na piętrze budynku, do którego wchodzi się, w niewielkich grupach do 10 osób po kręconych, żelaznych schodach, przeznaczone jest na różnego rodzaju prezentacje i prelekcje. Zgodnie z zapowiedziami zwiedzenie Wodozbioru pozwoli odejść na chwile od tradycyjnej narracji muzealnej na temat dzieł sztuki i artystycznego mecenatu króla i dowiedzieć się o praktycznych aspektach funkcjonowania jego letniej rezydencji.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz