Mukaczewo
Miasto trzech wyznań, trzech narodów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dzieje miasta Mukaczewo (Мукачево) na Zakarpaciu odbijały się również na losach górującego nad nim zamku Palanka. Ta twierdza składająca się z trzech zamków z dziedzińcami, murami obronnymi, basztami oraz mostem zwodzonym, jest największą i najlepiej zachowaną budowlą obronną na Rusi Zakarpackiej.
W latach 1396-1414 był on siedzibą litewskiego księcia Fiodora Koriatowicza z nadania króla Zygmunta Luksemburskiego. Osadził on w okolicach licznych Rusinów. Wcześniej mieszkała w nim również Elżbieta Bośniaczka, żona króla polskiego Ludwika Węgierskiego (1326-82). W 1423 r. rezydował tu serbski despota Jerzy Branković, zaś w połowie XVI w. książę Jan Zapolya i jego żona, Izabela Jagiellonka, córka naszego Zygmunta Starego. W 1629 r. mukaczewski zamek został rozbudowany, o czym informuje zachowana łacińska inskrypcja, a w 1782 r. Austriacy zamienili go w ciężkie więzienie. Odsiadywał w nim wyrok m.in. jeden z przywódców Wiosny Ludów na Węgrzech, poeta Sándor Petőfi. Obecnie w zamku mieści się regionalne muzeum etnograficzno-historyczne z interesującymi eksponatami, jest też kawiarenka.
Barokowy pałac Rakoczych
U stóp zamku, trochę na uboczu dosyć rozległego jak na liczbę mieszkańców Mukaczewa, znajduje się dawny barokowy pałac książęcy Rakoczych nazywany Białym Domem. Zbudowany został w XVII w., przebudowany w połowie następnego wieku przez kolejnych właścicieli – Schönbornów. Ścisłe centrum miasta wyznacza ładny, chociaż młody, gdyż z 1906 roku, ratusz. Zaś główną jego oś bulwar nazywany placem Pokoju – Płoszcza Myru. To przy nim stoi wspomniany już Biały Dom, obecnie szkoła muzyczna. Jest też duży brązowy pomnik słowiańskich świętych apostołów Cyryla i Metodego. Przy tym placu – ulicy, w nieistniejącym już domu zbudowanym w 1784 r. i zburzonym podczas II wojny światowej w 1941 r. urodził się 20 lutego 1844 r. najsłynniejszy mukaczewianin – najwybitniejszy węgierski malarz realista, Mihály Munkácsy (zmarł w 1900), o czym przypominają tablice w językach węgierskim i ukraińskim.
Katolicy, protestanci, grekokatolicy
Perspektywę tej ulicy zamyka katolicka katedra św. Marcina. Wzniesiono ją w 1904 r. na miejscu wcześniejszej gotyckiej XIV-wiecznej,z której zachowała się warta zobaczenia chociażby już tylko ze względu na zachowane w niej średniowieczne freski, wolnostojąca gotycka kaplica św. Józefa. Dysponując czasem można też obejrzeć protestancki kościół reformowany z 1795 r. oraz zwiedzić arsenał z XVII w. – obecnie muzeum. A już koniecznie znajdujący się na przedmieściu Pidmonastyr bazyliański klasztor żeński św. Mikołaja na Czarnej Górze. Jego początki sięgają 1360 r., przez ponad 2,5 wieku (od 1690 do 1949 r.) był siedzibą grekokatolickiej metropolii mukaczewskiej.
W mukaczewskiej katedrze
Najważniejszym obiektem w tym zespole klasztornym jest sobór (katedra) z przełomu XVIII-XIX w. zbudowana w klasycystycznym stylu zwanym józefińskim, z elementami baroku. Jest w niej ładny, rzeźbiony w drewnie i złocony ikonostas z tego samego okresu oraz malowidła ścienne z XIX i początku XX wieku. Zachowały się XVIII-wieczne mury obronne monasteru, a wewnątrz nich budynki klasztorne i ogrody. W pobliżu soboru, nieco powyżej niego, stoi nowa cerkiew z pięcioma cebulastymi kopułami i ozdobnymi żelaznymi kratami na oknach i drzwiach, pomalowana na dosyć niezwykłe kolory: seledynowy i kremowy.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz