Chartres
Może nie najstarsza, ale wiele ma „naj”…
Katedra w Chartres jest bazyliką położoną na planie krzyża łacińskiego zorientowaną na północny wschód. Wewnątrz filary naprzemiennie okrągłe i oktogonalne o dwa razy większej średnicy. Filar oktogonalny z Chartres ma średnio około 370 cm obwodu.
Szczególnym uwielbieniem cieszy się Notre Dame du Pilier (Dziewica od kolumny) z XVI w. oraz ta w XVIII-wiecznym ołtarzu, przedstawiająca Wniebowzięcie NMP.
Na uwagę zasługują zegary astronomiczne. Jeden z nich umieszczono w parawanie chóru, ale jeszcze dwa znaleźć można na zewnątrz: od strony południowej zegar trzyma anioł, od północnej umieszczony jest między filarami.
Posągi, płaskorzeźby i witraże stanowią unikalny zespół ikonografii chrześcijańskiej i gotyckiej sztuki rzeźbiarskiej. Potrójny portal (1145-1170) poświęcony uwielbieniu Chrystusa, stanowi główne dzieło rzeźby romańskiej. Krypta Fulberta zbudowana w latach 1020-24, przyjmuje kształt litery U i znajduje się pod wszystkimi nawami bocznymi i obejściem górnej katedry. Ma ponad 220 m długości i pokryta jest malowidłami ściennymi z kilku epok.
Katedra w Chartres w liczbach:
* długość nawy – 130 m,
* wysokość nawy – 37 m,
* długość transeptu – 64,5 m,
* szerokość nawy – 16,4 m,
* odległość między kruchtami południową i północną – 64 m,
* wysokość wieży południowej – 105 m,
* wysokość wieży północnej z iglicą – 115 m,
* liczba witraży we wnętrzu – 176,
* długość krypty Fulberta w kształcie litery U – 220 m,
* obwód wieży chóru – prawie 100 m,
* średnica rozety – 12 m.
Po raz pierwszy w Chartres:
* zastosowano portal „Królewski”,
* nadano katedrze wezwanie NMP.
A poza tym katedra w Chartres ma:
* najstarszy, zachowany we Francji labirynt na posadzce z początku XIII w.,
* największą kryptę we Francji ze śladami z czasów przedrzymskich, karolińskich i galijsko-rzymskich,
* najwyższą kamienną iglicę we Francji (na wieży północnej),
* szerokość nawy głównej największą wśród gotyckich katedr francuskich,
* największy zespół średniowiecznych witraży z XII-XIII w.,
* fasadę zachodnią (ok. 1150 r.), nawę główną, chór i transept (1200-1220) pochodzące w całości ze średniowiecza.
* Mandorla – w malarstwie i płaskorzeźbie owalna aureola otaczająca postać Jezusa, czasem NMP. Na początku w stylu romańskim i wczesnośredniowiecznym oraz w sztuce bizantyjskiej.
Dodaj komentarz