Rzym
Na tropie mozaik
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Do mauzoleum św. Konstancji przechodzi się ogrodowymi alejkami od bazyliki św. Agnieszki za Murami (SANT’AGNESE FUORI LE MURA). Obie świątynie leżą w tym samym kompleksie. To jedna z najpiękniejszych świątyń wczesnochrześcijańskich. Dla mnie najbardziej „uduchowiona” i należy się jej odrębna opowieść. Tutaj poznamy jej mozaiki. Zalicza się je do najwybitniejszych przykładów sztuki bizantyjskiej w Rzymie. Czysta w wyrazie, złożona z kilku zaledwie elementów mozaika z VII w. wypełnia absydę. Jest gloryfikacją św. Agnieszki, przedstawionej tutaj w bogatym stroju cesarzowej bizantyjskiej, z szeroką kolią i diademem na głowie. W jej włosach błyszczą perły. Po jej prawej stronie stoi papież Honoriusz trzymający w dłoniach model kościoła, a po lewej – papież Grzegorz I zwany Wielkim, jako wzór papieża. Jego atrybutem jest książka. U stóp świętej znajdują się atrybuty jej męczeństwa – płomienie i miecz katowski. Postacie stoją frontem na wprost nas. W tle czasza absydy wypełniona złotem. W jej zenicie jawią się chmury Apokalipsy, a w centrum okręgu ręka Boga trzyma ponad głową świętej koronę męczeństwa, ofiarując jej życie wieczne. Kontury płaskich postaci są jasno określone, a fałdy ubioru – linearne.
To schemat, umowność charakteryzująca mozaikę bizantyjską. Po raz pierwszy w ikonografii występuje tu w naczelnym miejscu postać świętej, nie Chrystusa.
Warto wiedzieć
* Lornetka, a może i drabina powinny znaleźć się na podorędziu, aby dojrzeć piękno mozaik (i dotyczy to prawie wszystkich kościołów). Mozaiki często są wysoko, niedosięgłe wzrokiem, słabo oświetlone albo dostępu do nich bronią zbyt wysokie gotyckie ołtarze, balustrady, sznurki? Trzeba zaiste wytrwałości i poświęcenia.
* Kompleks mauzoleum i bazyliki znajduje się na Via Nomentana.
Dodaj komentarz