Altenkirchen
Najstarsza parafia na wyspie Rugia
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Altenkirchen to znaczy Stare Kościoły. Tak nazywa się miejscowość na półwyspie Wittow i tak w skrócie mówi się o najstarszym parafialnym kościele na wyspie Rugia – Pfarrkirche Altenkirchen.
Jego budowę rozpoczęli duńscy cystersi prawdopodobnie już w 1168 r., bezpośrednio po chrystianizacji Rugii. Na miejsce postawienia romańskiej bazyliki wybrali słowiański kopiec grzebalny, a kamienny budulec pozyskali ze zdobytego grodu Jaromarsburg na przylądku Arkona.
Spotkanie z zabytkiem niezwykłym
Już samo wejście pod łukiem bramy i spojrzenie na piękną półkolistą bryłę absydy, obiecują spotkanie z zabytkiem niezwykłym. Romańskie – chór, absyda i łuk prezbiterium pochodzą z 1200 r. Trzynawowy kościół rozbudowany został w stylu późnego gotyku otrzymując sklepienie krzyżowo-żebrowe. Zwracają na nim uwagę średniowieczne malowidła naścienne, skromnie, pojedynczo umieszczone rysunki zwierząt, ale i twarzy ludzkich, w ich symbolicznej wymowie.
Kamień Świętowita
Szczególnym elementem wyróżniającym kościół w Altenkirchen jest tzw. kamień Świętowita, pogańskiego boga. Nie ma jednoznacznej interpretacji przeznaczenia tego kamienia, na którym wyryta jest wąsata postać trzymająca róg. Jedna z wersji mówi, iż jest to kamień nagrobny księcia rugijskiego Tesława, który wraz z bratem Jaromarem I złożył hołd Duńczykom po podboju Rugii. Wersja ta znajduje uzasadnienie w podobieństwie kamienia do tego, który umieszczony jest w fasadzie kościoła w Bergen na Rugii, uważanego za kamień nagrobny Jaromara. Druga wersja podaje, że kamień zawiera wizerunek Świętowita z jego atrybutami – wąsami i rogiem, a kamień wydobyty w Arkonie umieszczony został w zakrystii w pozycji poziomej, bezpośrednio powyżej podstawy fundamentu. Takie jego położenie miało wyrażać upadek pogaństwa i wyższość chrześcijaństwa nad innymi religiami.
Najcenniejsze we wnętrzu
Kościół zachował oryginalne wyposażenie pochodzące od XIII w. począwszy. Znajduje się tutaj jedna z najstarszych i najcenniejszych chrzcielnic (Tauffünten). Pochodzi z około 1240 r. i wykonana jest z wapienia gotlandzkiego. Jej dekorację stanowią cztery głowy symbolizujące cztery odnogi rzeki wypływającej z biblijnego Raju: Piszonu, Gichonu, Tygrysu i Eufratu. Piękny gotycki XIV-wieczny krucyfiks (odrestaurowany w 1979 r.) umieszczony jest na łuku tęczowym. Barokowy ołtarz zwieńczony Aniołem wyszedł z warsztatu Eliasa Kesslera ze Stralsundu, jednego z ważniejszych rzeźbiarzy pomorskich okresu baroku w 1724 r.
Nagrobek zasłużonego proboszcza
Pośród nagrobków przykościelnego cmentarza stoi XVII-wieczna drewniana dzwonnica zbudowana po 1670 r. Są na cmentarzu stare krzyże żelazne i kamienne stele, a wśród nich nagrobek Gottharda Ludwiga Kosegartena (1758-1818), który w latach 1792-1808 był tutaj proboszczem i prowadził posługę duszpasterską w okolicznych wioskach. To dzięki niemu w rybackiej wioseczce Vitt, w której wygłaszał kazania na plaży, powstała sześciokątna kaplica. G.L. Kosegarten był również poetą sławiącym piękno wyspy Rugii i profesorem Uniwersytetu w Greifswaldzie.
Dodaj komentarz