Warszawa
Jak odbudowano Zamek Królewski
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Koncepcja odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie założyła ścisłą restytucję wielu pomieszczeń: jagiellońskich i wazowskich na parterze w skrzydle gotyckim oraz stanisławowskich na pierwszym piętrze.
Niełatwo było odtworzyć Zamek Królewski po zniszczeniach. W kilku przypadkach (np. Gabinet Marmurowy, Sala Senatorska) na podstawie źródeł odtworzono wystrój i układ wnętrz, tak jak wyglądały one w XVIII w. Wiadomo że w XIX w. doszło na Zamku do wielu zmian, zniszczeń i przeróbek, które przetrwały do okresu międzywojennego XX wieku.
Wielka praca rzemieślników
Spacerując po salach trasy zamkowej warto być świadomym wielkiej, rzetelnej, rzemieślniczej pracy różnych branż, wykonanej w zamkowych wnętrzach w ciągu 14 lat, od 1974 do 1988 r. Jej efekt można oglądać na złoconych detalach czy wyłożonych tkaninami i wielobarwnymi marmurami ścianach. Pozłotnicy pokryli złoceniami ponad 100 tys. dcm kw. powierzchni elementów architektonicznych: pokryto złotem płatkowym (bardzo cienkimi, wykonanymi ze złota ?karteczkami? nanoszonymi specjalnymi pędzelkami) około 46 tys. dcm kw. powierzchni detali architektonicznych i rzeźbiarskich, a około 54 tys. dcm kw. zajmują złocenia na częściach snycerskich, listwach boazerii, drzwi, okien oraz ram luster i obrazów.
W stylu stanisławowskim
Przyglądając się im zauważymy w nich klasycystyczne motywy roślinne; są tu symboliczne liście wawrzynu, oliwki i liście palmowe, dekoracyjne liście akantu, pędy winorośli owocującej, owoce granatu, szyszki pinii czy kwiatostan karczocha. Wybrał je, jak się przypuszcza, sam król, i ten wystrój nazywany jest ?klasycyzmem, stylem stanisławowskim?. Wiele użytych tkanin zamówiono w manufakturach francuskich, skąd sprowadzano je również w czasach Stanisława Augusta. W wystroju królewskiej sypialni zastosowano ponadto tkaniny ? jedwabie i adamaszek ? wykonane w fabryce jedwabiu w Milanówku. Wszędzie położone zostały nowe posadzki i parkiety z zastosowaniem różnego rodzaju drewna, odtworzone według fotografii i rysunków. Na podstawie fotografii odtworzone zostały plafony w Sali Audiencyjnej i Sali Wielkiej (Balowej), a na podstawie rysunku Jana Chrystiana Kamsetzera ? plafon w Gabinecie Marmurowym.
Konstytucja? A cóż to takiego
Restytucją objęte zostały również sale sejmowe: Nowa Izba Poselska, której podstawą rekonstrukcji był rysunek inwentaryzacyjny z 1733 r. i Sala Senatorska, nazwana Salą Konstytucji, gdyż w niej uchwalono Konstytucję 3 Maja w 1791 r. Odtworzenie tej Sali było priorytetowe głównie ze względów historycznych. Pierwotnie Sala Senatorska mieściła się na parterze w części gotyckiej Zamku. W 1721 r. August II przebudował ją gruntownie na salę dwukondygnacyjną z galeriami, a w 1740 r. August III przeniósł Salę ? z całym bogatym wystrojem architektoniczno-rzeźbiarskim do skrzydła zachodniego, w którym znajduje się obecnie. W 1829 r. odbyła się w niej koronacja cara Mikołaja I na króla Polski, a po powstaniu listopadowym Mikołaj I ? zdetronizowany w 1831 r., kazał Salę Senatorską zniszczyć. Przedzielona stropem na dwie kondygnacje oraz licznymi ściankami na pomieszczenia biurowe, przetrwała w takim stanie do 1939 r. Sala Senatorska ? Sala Konstytucji odbudowana została na podstawie rysunków przedstawiających jej wygląd przed zniszczeniem. Oryginalny jest fotel królewski oraz fragmenty dekoracji zaplecka i baldachimu tronowego. Eksponowane w Sali fotele i krzesła dla senatorów i ministrów, ustawione są ściśle według obowiązującego ceremoniału obrad sejmu polskiego.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz