Mariańskie Porzecze
Sanktuarium w lesie nad Wisłą
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Nieco ponad 50 km od Warszawy, niedaleko Wilgi jest jeden z ciekawszych kościołów drewnianych na Mazowszu. Jego gospodarzami są marianie.
Leżąca na skraju lasu niedaleko Wisły wieś, od swego położenia nad rzeką nazywana jest Porzeczem. Od nazwy zgromadzenia, pochodzi więc druga część nazwy miejscowości – Mariańskie. Zakon został założony przez Polaka, Stanisława Papczyńskiego i znany jest z działalności oświatowej i misyjnej.
Do Porzecza sprowadził zakonników cześnik łukowski Jana Lasocki. On też był fundatorem kościoła, wybudowanego w 1776 roku w stylu barokowym. Świątynia ma kształt bazyliki, konstrukcję zrębową, ale z zewnątrz jest oszalowana. Trójnawową budowlę zdobi fasada z dwiema wieżami zwieńczonymi hełmami. Warto zwrócić uwagę na ozdobne potężne okucia drzwi. Wewnątrz ściany zdobi ciekawa polichromia autorstwa marianina ojca Jana Niezabitowskiego. Z ambony, z okna, spogląda na wiernych Jan Paweł II.
Na co dzień, poza porami nabożeństw kościół jest zamknięty. Mariańskie Porzecze najlepiej więc odwiedzić w któreś ze świąt maryjnych. W kościele znajduje się bowiem łaskami słynący obraz Matki Boskiej Niepokalanej, od nazwy sąsiedniej, parafialnej wsi zwanej Goźlińską. Namalowany został przez nieznanego autora w XVII w. Przywiózł go tu fundator kościoła: ponoć właśnie pod tym obrazem przyszedł on na świat.
Warto wiedzieć
We wsi jest sklep. Można tu dojechać z Warszawy drogą nr 801 w kierunku Puław (tuż przed Wilgą skręt w prawo) lub autobusem z Otwocka.
Dodaj komentarz