Betlanovce
Siedlisko rycerzy, siedlisko bocianów

Ta spiska wieś nie ma nawet rynku, ale w jej centralnym miejscu przy głównej ulicy jest zespół zabytkowych budowli:kościół św. św. Kosmy i Damiana, renesansowy kasztel, dom w którym była plebania i ruiny malutkiego barokowego kaszteliku.
fot: Barbara Górecka
Betlanovce . Siedlisko rycerzy, siedlisko bocianów
W 1963 roku pod ciężarem śniegu zawalił się dach gontowy. Na betonowym słupie, który pozostał we wnętrzu kaszteliku, uwiły sobie gniazdo bociany. Bardzo zaprzyjaźniły się z mieszkańcami.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Między Hrabušicami a Podleskiem, na Spiszu znajdziemy Betlanovce. To doskonały punkt wyjścia w Słowacki Raj, a jednocześnie wieś bogata w zabytki przeszłości.

Pierwszy raz wspomniano ją w 1260 roku jako ?zem Betlema?. Jako miejscowość zapisana jest w dokumentach z 1311 roku i nazywa się ?villa Bethlem?. Historycy uważają, że Betlanovce plasują się wśród najstarszych wsi na średniowiecznym Spiszu. Wieś należała do Związku X Kopijników Spiskich. W pierwszej połowie XII wieku, na wododziale Popradu i Hornadu, czyli na ówczesnej granicy powstało 10 osad tzw. spiskich kopijników, czyli pogranicznych osad wojskowych węgierskiej szlachty zagrodowej. Społeczność kopijnicka stworzyła szybko własny samorząd z siedzibą w Betlanovcach (po węgiersku Bethlenfalva). Kopijnicy mieli wiele przywilejów. Były one zbliżone do przywilejów wolnego miasta królewskiego. Z Betlanoviec pochodzi znany węgierski ród Thurzonów (Thurzo). Pod koniec osiemnastego wieku stało tu 70 domów, a mieszkańców było ponad 500. Żyli oni głównie z rolnictwa i prac leśnych. Grunty należały do kilku właścicieli, którzy w osiemnastym wieku stworzyli wspólnotę.

Zabytki z przeszłości

Wieś nie ma rynku, ale w jej centralnym miejscu przy głównej ulicy jest zespół zabytkowych budowli. Należą do nich kościół św. św. Kosmy i Damiana, renesansowy kasztel, dom w którym była plebania i ruiny malutkiego barokowego kasztelu z osiemnastego wieku.

Stary kościół

Kościół postawiono w drugiej połowie XIII wieku. W 1309 uzyskał od papieża Bonifacego IX odpust zupełny i otrzymał wezwanie św. św.  Kosmy i Damiana. W roku 1646 przeszedł w ręce protestantów, a powrócił w ręce katolików w połowie XVIII wieku. Wtedy też odbudowano dość zniszczoną budowlę. Kościelni patroni znaleźli się na pieczęci wsi z 1836 roku. Nad postaciami świętych umieszczono Oko Opatrzności. Pieczęci używano jeszcze w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Na niej wzorowano herb wsi ustalony w 1999 roku.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij