Szczecin
Stoeweriana w Muzeum Techniki
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
* Limuzyna Sedina rozpoczęła karierę razem z Arkoną w 1937 r. i była ostatnim cywilnym samochodem fabryki Stoewera, która w 1939 r. zaczęła produkować pojazdy i motocykle wojskowe. Czterocylindrowa Sedina została wyprodukowana w 910. egzemplarzach. W jej reklamie określana była jako „autobahnfest” czyli dobra na autostradę i wg Manfrieda Bauera to prawda; auto świetnie się prowadzi.
* Stoewer V5 – cabrio-limousine był samochodem numer jeden w latach trzydziestych; tani i prosty. Był pierwszym autem niemieckim z przednim napędem i niezależnym zawieszeniem kół przedniej i tylnej osi. Wyprodukowano ich 2100 sztuk do 1932 r., w którym produkcja V5 została wstrzymana w atmosferze polityki wojskowej, gdy rozwijająca swój potencjał militarny armia niemiecka nie dopuszczała samochodów z przednim napędem. W tej atmosferze opuścili fabrykę Emil Stoewer w 1932, Bernard junior w 1934 r.
* Stoewer 8 z 1928 r. jest jedynym zachowanym S-8 z nadwoziem phaeton – otwartym z dwoma siedzeniami. Był samochodem luksusowym, napędzanym rzędowymi silnikami ośmiocylindrowymi. Miał instalację elektryczną 12V, hamulce hydrauliczne, filtr oleju i… blokadę kierownicy. Produkowany był do 1934 r. S-8 z Muzeum Techniki należał w czasie wojny do sprzedawcy warzyw. Przetrwał w miasteczku niedaleko Lipska.
* Stoewer V 5 sport roadster pochodzi z 1931 r. Auto brało udział w wielu wyścigach samochodowych, a za kierownicą siedziała kobieta – Anna Minartz. Egzemplarz w szczecińskiej kolekcji jest prawdopodobnie jedynym zachowanym autem wersji sport roadster.
* Najstarszym w kolekcji jest C-2 z 1913 r. W fabryce Stoewera wykonane zostało podwozie z silnikiem i taki samochód bez nadwozia pojechał do Wielkiej Brytanii, gdzie na życzenie zamożnego klienta wykonana została karoseria. C-2 jest przykładem czasem stosowanej w początkach rozwoju motoryzacji praktyki – zamawiania auta z różnych fabryk. Stoewerowe podwozie otrzymało karoserię z angielskim wyposażeniem: lusterkiem, latarniami, klaksonem, kierownicą po prawej stronie. I ta korba. Podczas I wojny auto służyło w Royal Navy. Później do 1956 r. należało do farmera. Samochód był gwiazdą w kilku filmach angielskich.
Stoewer dbał o swój wizerunek solidnością, niezawodnością i nowoczesnością. Przykładem niech będzie prowadzenie na terenie fabryki w Szczecinie „Steower Fahrschule”, regularnej bezpłatnej nauki jazdy ich samochodami. Klient otrzymywał nie tylko tzw. instrukcję obsługi ale i szkolił się jako kierowca.
W opisach samochodów korzystałam z informacji udostępnionych w Muzeum Techniki i Komunikacji.
Warto wiedzieć
Miasto Szczecin kupiło całe muzeum Manfrieda Bauera za kwotę 750 tys. euro
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Nawiazując do maszyn do pisania i szycia to w Kaliszu też mamy muzeum staroci .
https://www.krajoznawcy.info.pl/muzeum-osiakowskich-moje-wspomnienia-63768
Zaproponowałem właścicielowi że przekażę tarkę którą używano do prania .
Odpowiedział : mam 11 .
Problem jest z tym że prywatni właściciele się starzeją a nikt nie chce przejąć ich kolekcji .
W Ostrowie Wlkp. jest pan kolekcjonujący radioodbiorniki .
Podonie i on nie ma komu przekazać tych eksponatów .