Caltagirone
Sycylijskie miasto baroku i ceramiki
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Podczas spaceru po starym mieście na wzgórzu widoczne są wszędzie majolikowe, ceramiczne ozdoby ? na kościelnych i pałacowych elewacjach, kopułach, podłogach i balkonach, a także w drobnej galanterii, jak donice, figurki czy tablice z nazwami?. Malowniczy jest obraz Caltagirone czyli ? jak mówią Włosi ? pittoresco. Dzięki temu rzemiosłu przylgnęło do Caltagirone miano miasta ceramiki.
Historia zapisana na majolikowych płytkach
Nadzwyczajny jest widok ze szczytu wzgórza starego miasta, niby z teatralnej jaskółki, gdy stoi się na placyku przed kościołem Santa Maria del Monte, którego początek sięga epoki bizantyńskiej. Zwraca uwagę jego skromna fasada w stylu baroku sycylijskiego. Stojący obok kościoła budynek, obecnie Instytutu św. Augustyna zajął miejsce po zburzonym normańskim zamku. Z tego placu ulica prowadząca w dół na plac miejski zaaranżowana została w 1606 r. w formie schodów, wykonanych z lawy wulkanicznej. To Scala Santa Maria del Monte, ulica-schody łączące centrum religijne na górze z centrum świeckim w mieście dolnym. To symbol Caltagirone. Prawdziwe dzieło sztuki. Na długości około 50. metrów sto czterdzieści dwa stopnie ozdobione zostały w 1953 r. ręcznie malowanymi płytkami ceramicznymi, które tworzą kalejdoskop wzorów i barw ? głównie żółtego, zielonego i niebieskiego ? stosowanych od czasów arabskich. Schody podzielone są na czternaście stref odpowiadających okresom w historii miasta, od X wieku do czasów współczesnych. Autorem tego dzieła jest Antonino Ragon, który również ma swoją płytkę z podziękowaniem. Etapy historii miasta uwidocznione zostały w ?treści? majolikowych płytek: są motywy geometryczne i liczby, motywy roślinne i zwierzęce. Widzimy słonie, wielbłądy i konie, zwierzęta fantastyczne ? jednorożca, smoka i sfinksa, statki i kupców na osiołkach, postacie Arabów, rycerzy, ukoronowanego lwa. Jest również Matka Boska?
…stoi dumnie na szczycie niedostępnej góry…
Nazwa miasta Caltagirone ? Qual?at al Ghiran ? mająca pochodzenie arabskie, wspomniana jest po raz pierwszy w 1143 r. w dokumencie króla Rogera II. Przebywający na dworze tego króla słynny arabski geograf, kartograf i podróżnik Al-Idrisi wykonał dla niego w 1154 roku geograficzny opis świata tzw. ?Księgę Rogera?. Pracował nad nią 15 lat i zawarł w niej również opis dotyczący Caltagirone; nie istnieje już zamek królów normańskich, o którym arabski uczony napisał, że stoi dumnie na szczycie niedostępnej góry, a jego terytorium rozciąga się poza zasięg wzroku [tł. moje]. Było więc Caltagirone twierdzą, zamkiem ? miastem królewskim, łączącym Palermo ze wschodnią Sycylią. Niezwykłe jest to następstwo, współistnienie i przenikanie różnych kultur, których odrębność potrafi stworzyć monolit, zasilany z wciąż inspirujących źródeł.
Warto wiedzieć
* Informacja turystyczna znajduje się na Placu Miejskim (Piazza Municipale) u podnóża schodów.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz