Kamieniec Ząbkowicki
Trwa odbudowa pałacu Marianny
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kiedy Marianna Orańska w roku 1838, po śmierci matki, przyjechała w okolice dolnośląskiego miasteczka Kamieniec Ząbkowicki (wtedy Kamenz), na tereny które po niej odziedziczyła, postanowiła wystawić tu swoją rezydencję.
Całkowity koszt budowy kompleksu pałacowego wyniósł 971 692 talary. Jest to obecnie porównywalne do wartości trzech ton złota.
Czas budowy
Budynek zaprojektował znany architekt Karl Friedrich Schinkel a ogrody oraz park pałacowy równie znany Peter Joseph Lenné. Prace budowlane nadzorował młody architekt Ferdinand Martius ze względu na zły stan zdrowia Karla Schinkla. W roku 1848 przerwano prace z powodu rozwodu księżnej a wznowiono je w roku 1853. 8 maja roku 1872 przyjęto za datę zakończenia prac budowlanych w pałacu i parku.
W roku 1873 z okazji ślubu syna Albrechta Marianna przekazała mu zarząd nad pałacem w Kamieńcu i całością dóbr śląsko-kłodzkich.
Kilka liczb
Pałac księżnej Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim miał cztery wieże o wysokości ok. 34 m, 102 pokoje i taras o powierzchni około 800 m kw. Powierzchnia użytkowa pałacu to ok. 20 tys. m kw. Pałac zbudowano na planie prostokąta o wymiarach ok. 75 na 48 m. Od strony północno-zachodniej były w ciągu murów wozownie, a od strony południowo-wschodniej – stajnie.
Od frontu było sześć tarasów o wysokości 30 metrów w sumie. Na tyłach był taras wodny zabudowany grotą z basenem dla dzieci. Całość otaczał park w stylu angielskim o powierzchni 220 ha. Do dziś zachowało się 160 ha parku. Na terenie pałacu i parku było 27 połączonych fontann. Woda przepływała z jednej do drugiej. Cały cykl trwał 40 minut.
Na wzór krzyżackiego zamku
Projektując ten pałac architekt Karl Schinkel wzorował się na krzyżackim zamku w Malborku, za którego renowację był wcześniej odpowiedzialny. Widać podobieństwa np. w gotyckich sklepieniach.
Pałac Marianny nie tylko imponował wielkością ale również nowatorskimi rozwiązaniami. Mam na myśli np. biogazownię zasilaną końskim łajnem z lokalnych stajni. Pałac był też jednym z pierwszych obiektów turystycznych na Dolnym Śląsku zwiedzanym po zakupie biletów. Pracowało tu na stałe ok. 130 osób. Samych ogrodników było wielu bo też i korytarze pełne były kwiatów.
Powojenne zniszczenia
W roku 1945 pałac zajęły wojska sowieckie. Rosjanie splądrowali pałac i zabrali cenne rzeczy, zdewastowali go i na koniec podpalili. Sowieci wywieźli podobno 15 wagonów wypełnionych dziełami sztuki i antykami. Splądrowali również, w poszukiwaniu cennych rzeczy, rodzinne mauzoleum znajdujące się na terenie pałacowego parku.
Dodaj komentarz