Delfy
Wyrocznia, która rządziła światem
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Starożytne Delfy są miejscem sanktuarium Apollina i wyroczni. Położone są na zboczu Parnasu. Obecne Delfy to miasteczko turystyczne nieopodal wykopalisk.
Historia Delf rozpoczyna się w chwili, gdy tajemnicze wyziewy wydobywające się z ziemi poniżej skał nadały temu miejscu sakralny charakter. Początkowo czczono tutaj boginię ziemi ? Gaję. Później przybysze z Krety przywieźli kult Apolla Pytyjskiego. W tamtym czasie tajemnicze przepowiednie wyroczni miały wpływ na cały starożytny świat.
Wyrocznia i igrzyska
Wyrocznia znana była już około 1500 roku p.n.e. Stopniowo wokół niej wyrosło silne centrum religijne. Uświetniała je świątynia Apollina, oraz liczne posągi i budowle. Na cześć Apollina odbywały się tu co osiem, a potem co cztery lata igrzyska pytyjskie. Obejmowały zawody muzyczne, śpiewacze, krasomówcze, lekkoatletyczne i konne. W IV wieku p.n.e. Delfy popady w ruinę. Na ich miejscu powstała wieś Kastri. W końcu XIX wieku, kiedy zaczęto prowadzić wykopaliska, wieś została przeniesiona nieco dalej i nazwana Delfami.
Dary Ateńczyków
Miejsce, gdzie znajdowała się Wyrocznia otoczone było niegdyś murem. Prowadziła do niej Święta Droga, wznosząc się zakosami ku świątyni Apollina (Święty Okrąg ) i teatrowi. Wzdłuż drogi stały liczne posągi wotywne i skarbce. Na początku XX wieku zrekonstruowano Skarbiec Ateńczyków pochodzący z 490 roku p.n.e. Ściany skarbca pokryte są napisami gloryfikującymi Ateny. Są też teksty uchwał i dekretów. W pobliżu skarbca Święta Droga ostro zakręca. Po lewej stoją trzy kolumny portyku Ateńczyków z V w p.n.e. Tam były przechowywane trofea wojenne. Równolegle przebiega mur poligonalny, zbudowany bez zaprawy. Dalej dochodzimy do Dziedzińca Trójnogów. Wokół niego poustawiane były wota fundowane przez władców i bogatych obywateli.
Wota i świątynie
Nad ruinami góruje odrestaurowany słup króla Bitynii z II w p.n.e. Na słupie stał niegdyś pomnik konny. Obok znajdują się fragmenty wielkiego ołtarza Apollina. Na przeciwko ołtarza znajdowało się wejście do świątyni. Świątyń stało w tym miejscu kilka. Pierwsza spłonęła, druga runęła w wyniku trzęsienia ziemi. Trzecią zbudowano z tufu wulkanicznego w stylu doryckim. Kolumny pokryte były stiukiem. W jej wnętrzu znajdowały się ołtarze i posągi, oraz zejście do podziemnego pomieszczenia, w którym Pytia (Wysoka Kapłanka ), odurzona oparami wydobywającymi się z otchłani, wygłaszała swoje wróżby siedząc na trójnogu. Obok stał Omfalos ? kamień który według mitu spadł z nieba, na którym spotkały się dwa orły wypuszczone przez Zeusa z dwóch końców świata.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz