Bad Doberan
Ceglany kościół pocysterski

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dla miłośników średniowiecznej architektury ceglanej Bad Doberan jest znanym adresem. Wizyta w Münster ? pocysterskim kościele, dostarcza niemało wrażeń estetycznych. W konstrukcji świątyni i w jej wyposażeniu łączy się budowlany umiar zakonu cystersów z rozwiązaniami architektonicznymi i dekoracyjnymi późnego gotyku.
Otoczony zielenią majestatyczny, ceglany kościół klasztorny ma już 700 lat. Jego historia zaczyna się w 1171 r., kiedy to Przybysław (Pribislaw), syn księcia Obodrytów Niklota, pierwszy książę Meklemburgii (1160-78) ufundował w Althof-Doberan klasztor cystersów ? pierwszy klasztor Meklemburgii. Początek nie był szczęśliwy; klasztor w trakcie wojen po śmierci Przybysława (1178) został zniszczony w 1179 r., ale już w kilka lat później, zaczął działać w obecnej lokalizacji. Wybudowana została romańska bazylika, konsekrowana w 1232 r. Ranga klasztoru cystersów w Doberan rosła, tym bardziej, że od początku klasztorny kościół był również książęcą nekropolią. Bazylika romańska była prawdopodobnie zbyt mała, gdyż już ok.1270 r. wykorzystując jej fundamenty, rozpoczęto budowę nowego, gotyckiego kościoła klasztornego, w którego szkielet wkomponowano zarówno materiał jak i fragmenty ścian poprzedniczki. Tempo, w jakim powstawała nowa bazylika wpłynęło na jej jednorodność stylową i harmonię.
Oryginalne wyposażenie zachowało się do dziś
Z końcem XIII w. budynek w stanie surowym ? jak powiedzielibyśmy dzisiaj ? zaczęto wyposażać. Pochodzące z tego okresu: ołtarz główny, dzwon odlany w 1301 r., ołtarz krzyżowy, rzeźba nagrobna królowej Małgorzaty ? żeby wymienić tylko najcenniejsze ? nadal znajdują się w Münster. Jak się ocenia, w żadnym innym pocysterskim kościele klasztornym w Europie nie zachowało się tyle oryginalnego wyposażenia, co w Doberan. Konsekracja bazyliki nastąpiła w 1368 r.
Cysterskim wzorem
Trzynawowa bazylika w Bad Doberan, zbudowana jest na planie krzyża łacińskiego, z nawą poprzeczną i wieńcem kaplic w prezbiterium. Długość nawy głównej wynosi 78 m, poprzecznej 39 m. Sklepienie żebrowe podtrzymują 24 filary, symbolizujące 12. apostołów i 12. proroków. Na eleganckich, wzorzystych filarach spoczywają sklepienia nawy poprzecznej. Wysokość nawy głównej wynosi 26,5 m, nawy boczne są niższe. Zachowana została cysterska zasada trójpodziału bazyliki: jedna trzecia świecka, jedna trzecia dla mnichów i jedna trzecia ? prezbiterium.
Wymienić trzeba niektóre tylko z perełek sztuki gotyckiej znajdujące się w bazylice.
Najstarszy ołtarz szafiasty
Ołtarz główny w Münster jest najstarszą, rzeźbioną w drewnie nastawą typu szafiastego w Niemczech i być może najstarszą w ogóle. Powstał ok. 1300 r. wykonany przez anonimowego artystę. Jest ołtarzem relikwiowym: szafa ołtarzowa podzielona jest na 7 części, miejsca na wystawę relikwii. Na skrzydłach ołtarza rzędy figur tworzą sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Dolny pas, późniejszy o pół wieku, zawiera figurki dwunastu apostołów, św. Sebastiana i papieża Fabiana. Całe retabulum zwieńczone jest wimpergami. W części centralnej szafy umieszczona była pierwotnie drewniana, romańsko-gotycka rzeźba NMP z Dzieciątkiem z 1280 r., którą od XV w. podziwiać można w cudownym, wiszącym w prezbiterium lichtarzu. Madonna przedstawiona jest tutaj z tarczą słoneczną, półksiężycem pod stopami i koroną 12. gwiazd ? Madonna Apokaliptyczna.
Najstarsze, najwieksze…
Obok ołtarza znajdują się równie cenne, średniowieczne, wszystkie rzeźbione w drewnie dębowym: sakramentarium (ok. 1350 r.) w formie gotyckiej wieży o wysokości 11,6 m ? najstarsze tabernakulum tego typu w Niemczech, unikalna szafka na naczynia liturgiczne (ok. 1310 r.) na 20 zestawów naczyń do odprawiania mszy oraz szafka przygotowawcza z ok. 1300 r.
Dodaj komentarz