Gród w Biskupinie zajmuje około dwu hektarów półwyspu. To jeden z największych i najstarszych ? z wczesnego okresu żelaza ? rezerwatów archeologicznych w Europie.

Miał on charakter wyłącznie obronny ? ludzie chronili się w nim w razie niebezpieczeństwa. Na co dzień życie toczyło się poza jego obrębem ? w szałasach przy polach, w lesie, przy pastwiskach.

Odkopane z torfu

Wykopaliska w Biskupinie były przełomowe dla historii polskiej archeologii. Do prac zastosowano super nowoczesne metody, nie oszczędzano też na materiałach dokumentacyjnych ? piękne zdjęcia z powietrza robiono z zeppelinów i samolotów wojskowych. Dziś możemy oglądać je na specjalnej wystawie, zorganizowanej w muzeum, jakie znajduje się przy grodzie. W momencie odkrycia, w 1933 roku, półwysep był płaski. Kopano tu torf. Kiedy z jeziora opadły wody ? część budowli ujrzała światło dzienne. Dziś autentyczne są tylko wystające gdzieniegdzie żałosne resztki fragmentu muru obronnego. Zbadana i jako tako zakonserwowana jest  tylko część grodu. Pozostała znajduje się pod ziemią i jest nieustannie monitorowana przez 6 stacji (kontrola poziomu wody!). Spytałam przewodnika, dlaczego archeolodzy nie starają się odkryć całego grodu. Odpowiedział, że zostawiają to następnym pokoleniom, które, być może, będą wiedziały, jak odpowiednio zakonserwować drewniane wykopaliska na miejscu odkrycia. Ponieważ dziś naukowcy jeszcze nie znają takich metod ? gród najlepiej zostawić w spokoju, zakonserwowany w mule i torfie. Osada, którą można zwiedzać to rekonstrukcja. Już czwarta z kolei.

Chata otwiera ?tunel czasu?

W latach 50., kiedy organizowano muzeum i wykonywano pierwszą rekonstrukcję grodu, zaplanowano, że zanim zwiedzający dojdą do półwyspu z grodem sprzed prawie 3 tys. lat, najpierw przejdą ?tunelem czasu?, który oswoi ich z historią. Dlatego trasa zwiedzania jest tak poprowadzona, że pierwszym etapem jest chata pałucka z końca XVIII i początku XIX wieku, która jeszcze 50 lat temu stała we wsi Biskupin. Chata ta, jako klasyczny przykład architektury ziemi pałuckiej jest zbudowana taką samą techniką, jak gród obronny ? w rowki, wydrążone w mocnych, pionowych słupach wsuwano poziomo mniejsze deszczułki. Technika ta pozwalała na szybkie budowanie i szybkie naprawy szkód wszelakich. Obok chaty i postawionych obok niej uli jest pastwisko dla zwierząt, które hodowano także 3 tys. lat wcześniej. Pasą się tu owce wrzosówki (dają idealną wełnę do tkania), koniki polskie, czerwonoskóre krowy ? wszystkie te rasy odporne są na zmiany klimatyczne.

Przeczytaj także...

Holešov. Pałac na Bursztynowym Szlaku

Autor: Cezary Rudziński

Obecnie pałac jest własnością miasta. Sala terrena na parterze stanowi pomieszczenie reprezentacyjne. Na tym poziomie znajdują się również miejskie centrum informacyjne i galeria sztuki urządzająca ogólnokrajowe wystawy artystyczne i muzeum miejskie.

Wilno. Szlakiem tajemnej miłości

Autorka: Anna Ochremiak

Ten nowy szlak turystyczny w Wilnie jest więc ciekawy i warty poznania, chociaż prowadzi niekiedy przez miejsca dosyć oddalone od siebie. Ale przecież stara część litewskiej stolicy nie jest rozległa, można więc przejść go w ciągu kilku godzin.

Wenecja. Na luzie: wybierz własny klucz

Autorka: Katarzyna Pąk

Mnie ujął Canal Grande nocą. Bez ruchu i zgiełku, jaki dominuje tu w ciągu dnia. Wenecja nie jest sztucznie i specjalnie iluminowana nocą, zostawia oświetlenie staromodnym latarniom, jakie na nabrzeżu oświetlają jedynie krawędzie kanału.

Poczytaj więcej o okolicy:

Ciechocinek. Parafialny kościół św. Piotra i Pawła

Ciechocinek. Wielka Gala Tenorów w uzdrowisku

Nieszawa. Miasto wędrujące nad Wisłą

Kłóbka. Dzieło przeszłych pokoleń w skansenie