Kraków
Jak sypano Kopiec Kościuszki
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Cały naród buduje pomnik Naczelnika
24 listopada 1820 roku nadzór nad sypaniem kopca został przekazany Komitetowi Obywatelskiemu, na którego czele stanął generał Franciszek Paszkowski. Prace budowlane trwały przez dalsze trzy lata. 7 stycznia 1921 roku na zebraniu Komitetu Budowy Kopca uchwalono Odezwę do Polaków, wzywającą wszystkich przedstawicieli społeczeństwa polskiego do ofiarności na rzecz budowy tego wielkiego pomnika ziemnego. Podczas sypania Kopca, umieszczono w nim urny z ziemią z miejsc uświęconych walkami Kościuszki i jego żołnierzy. Są tu urny z ziemią spod Dubienki, Szczekocin, Maciejowic? Teraz urny są eksponowane w Kolumbarium obok kaplicy Bł. Bronisławy.
Zakończono budowę, zaczęły się remonty
Po trzech latach sypania Kopiec został pokryty urodzajną glebą. Na powierzchni posadzono specjalne perze o silnych korzeniach, które miały gwarantować ochronę budowli przed osypywaniem w czasie deszczu. 25 października 1823 roku oficjalnie zakończono budowę Kopca. Komitet Budowy Kopca istniał nadal, a jego najważniejszym zadaniem stało się teraz dbanie o budowlę i finansowanie prac naprawczych. Kopiec to budowla ziemna i konieczne były częste naprawy. Okazało się, że błędem była zmiana pierwotnego planu, czyli nie zastosowanie konstrukcji z drzewa i kamienia. W 1846 roku opracowano projekty przebudowy Kopca i zabezpieczenia jego ścian przed obsuwaniem się ziemi. Nie zostały one jednak zrealizowane.
Ponad austriackim fortem
W latach 1849-59 austriackie władze wojskowe zajęły tutejsze grunty z zamiarem wzniesienia fortyfikacji. Po interwencjach u cesarza Franciszka Józefa Habsburga osiągnięto kompromis, na mocy którego obszar na którym stoi kopiec i kapliczka zostały własnością Komitetu. W połowie XIX wieku Austriacy wznieśli potężny, cytadelowy fort. Nazwano go ?Kościuszko?. Ceglany mur otoczył podstawę Kopca. Zburzono starą kaplicę bł. Bronisławy, a zbudowano nową w stylu neogotyckim, według projektu Feliksa Księżarskiego.
16 czerwca 1860 roku, na szczyt Kopca wtoczono olbrzymi głaz granitowy, który przywieziono znad potoku Bystrego w Zakopanem-Kuźnicach. Do wnętrza granitu z napisem ?Kościuszce? włożono i zamurowano pamiętnik budowy Kopca, opis kamienia, oraz banknoty z czasów Insurekcji. Mieszkańcy Krakowa tradycyjnie odwiedzali Kopiec Kościuszki w dniu rocznicy śmierci Naczelnika, Konstytucji 3 Maja, oraz w czasie odpustu Emaus. Władze austriackie postanowiły zamknąć Kopiec dla zwiedzających. W Poniedziałek Wielkanocny 1869 roku, po Emausie, zgodnie ze zwyczajem, mieszkańcy udali się na Kopiec. Zastali zamkniętą bramę. Wyważyli ją i weszli. W dobie autonomii galicyjskiej, Austriacy nie robili większych trudności w odwiedzaniu Kopca. Stał się miejscem pielgrzymek narodowych, budził uczucia patriotyczne i jednoczył Polaków ze wszystkich zaborów.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- film autorki
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Kraków: od kopca do kopca
Felicjan chadzał na Kopiec... Na który? Jest kopiec Wandy, i Krakusa. Piłsudskiego i najbardziej znany - Kościuszki. Najnowszy - JPII. Odwiedzamy je, jeden po drugim.
Szlakiem insurekcji kościuszkowskiej
To powstanie miało uratować rozpadającą się Rzeczpospolitą. Upadek insurekcji przyspieszył koniec państwa. Ale to ciagle waże wspomnienie z naszej historii.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dziękuję pani Barbarze Góreckiej za inspirację do wycieczki na Kopiec Kościuszki. Zdjęcia dzieci noszących ziemię na kopiec po prostu mnie poruszyły. A spacer od kopca, ku miastu – super.