Skuteč
Kamieniarze i szewcy w Górach Żelaznych
Świątynia ta była oczywiście przebudowywana i restaurowana, m.in. w latach 1812, 1865 i 1926. Przed nią stoi kamienny posąg św. Antoniego z Padwy z roku 1816. Do najważniejszych tutejszych zabytków zaliczana jest również 9-metrowej wysokości Kolumna Mariańska z 12 rzeźbami oraz posągiem Marii na szczycie. Wykonana została w Pradze w roku 1766, ale ustawiona tu w rynku dopiero w latach 1816-21, podobno „z braku na to pieniędzy”. Ponadto późnorenesansowy, przebudowany w stylu baroku budynek dziekanatu i dawnej plebanii. Kilka wymienianych w folderach i przewodnikach zabytków nie ma już takiego znaczenia.
Od kątów w szkole do samodzielnej siedziby
Głównym celem naszego przyjazdu do Skutczy było jednak tutejsze Muzeum Miejskie i wspomniane już, dwie jego najsławniejsze ekspozycje. Pierwsze próby jego stworzenia podejmowano już w latach 90. XIX w., aby prezentować w nim historię, sztukę i zabytki miasta i jego okolic. Zabiegał o to zwłaszcza młody historyk Bohumil Václav Konečny (1871–96). Jednym z impulsów stała się wystawa etnograficzna zorganizowana w mieście w 1894 roku. Część wystawionych na niej zbiorów zaprezentowano w roku następnym na Czecho-Słowiańskiej Wystawie Etnograficznej w Pradze.
Ale założyć Muzeum Miejskie udało się dopiero w 1910 roku Václavovi Jetmarovi, dyrektorowi tutejszej szkoły. W niej przechowywano początkowo zbiory i częściowo udostępniono zwiedzającym w 1913 roku w budynku dawnej szkoły na Palackého náměstí. Później przenoszono je w inne miejsca. W 1954 roku muzeum znalazło się w domu nr 364 przy ulicy Rybičkovej, gdzie pracował i zmarł kompozytor Vítězslav Novák (1870-1949), którego żona, z domu Marie Prášková, pochodziła ze Skutče i jej rodzina pierwotnie była właścicielem domu. Jego pamięć jest tu upamiętniana od 1949 roku wystawą na pierwszym piętrze.
W nowej siedzibie część zbiorów stopniowo udostępniano publiczności. W 1956 r. muzeum przekazano budynek dawnego szpitala w sąsiedztwie kościoła Bożego Ciała. W latach 1971-87 była w nim ekspozycja poświęcona ruchowi robotniczemu, szewstwu i kamieniarstwu. Ale już znacznie wcześniej w ogrodzie dawnego szpitala odbywały się wystawy etnograficzne i przemysłowe. W głównym budynku muzeum latach 1980-2008 mieściła się wystawa historyczna i krajoznawcza. Natomiast w 2009 roku otwarto dla zwiedzających nową ekspozycję stałą Muzeum Obuwia i Kamienia.
Kamieniarski skansen i ekspozycja
Na ekspozycję wyrobów kamieniarskich przebudowano piwnicę muzeum i przylegający ogród, w którym utworzono mały „skansen” maszyn kamieniarskich. W piwnicy zgromadzono mnóstwo różnorodnych kamieni, skał i formacji geologicznych z ich opisami. Natomiast w ogrodzie – rodzaje wydobywanych w okolicznych kamieniołomach dla budownictwa, ciętych i różnorodnie szlifowanych płyt skalnych. A pod zadaszeniami obróbkę i wykorzystywanie kamieni na potrzeby budowanych szlaków kolejowych oraz dróg. Z zabytkowymi maszynami i urządzeniami oraz „pracującymi przy nich” figurami robotników.
Obuwie dla wymagających pań
Wystawa obuwia w Skutču jest największą ekspozycją o tej tematyce w Czechach. Miasto to już od kilku wieków było znaczącym ośrodkiem obuwnictwa. Cech Novoševc otrzymał prawa nazywane artykułami w 1534 roku od Jindřicha Šťastnego z Valdštejna, ówczesnego właściciela majątku Rychmburskiego. Określały one obowiązki, uprawnienia i zasady, których musieli przestrzegać rzemieślnicy. Gwarantowały one cechowym szewcom i garbarzom, że w promieniu trzech mil od miasta nikt nie może szyć butów ani wyprawiać skór, jeżeli nie jest członkiem miejscowego cechu.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
Dodaj komentarz