Dostałam kilka dni temu list od Mahmouda. Jest przewodnikiem w Timbuktu (Mali). Przemiły chłopak z dredami, gładką czarną buzią, pięknym uśmiechem… i ekstremalnie luźnym podejściem do świata. Prosi, by zapraszać do odwiedzania Timbuktu. Pisze: 

…there is not lot of tourist at the moment wish there will be soon there is another problem of insecurity here as even the french guy who the bandit kednaped here they found him in good health and there is anymore problem here. now it’s start to get hot and later will be the rain season. so if ever you have friends who want to visit mali you can recomand they are welcome. and it will be very wonderful also if you come back as soon for your next trip to mali. to toward more about mali and desert.
I greet you and wish you always the best,
hope to read from you,
friendly forever mahmoud from Timbuktu..

Ja nie wybieram sie w najbliższym czasie. Właśnie wróciłam w styczniu. Ale może ktoś ma ochotę?

Istotnie, porwany Francuz się znalazł, ma być wymieniony za czterech terrorystów, jak podaje prasa hiszpańska. Nie należy się tym tak bardzo kierować, był w Timbuktu podobno z jakąś misją. Zwykłego obywatela nie porywa się z hotelu i nie wymienia na przestępców. Zatem jechać można na własne ryzyko. Przygoda gwarantowana, opieka Mahmouda też.

Do Timbuktu można dopłynąć rzeką Niger, z Mopti minimum dwie noce i dwa dni. Można przelecieć samolotem ? dwie godziny z Mopti, lub wynająć samochód z napędem na cztery koła. Dzień drogi po bezdrożach.

Prócz komfortowego samolotu każda inna opcja jest bardzo uciążliwa. Generalnie na pustynię, nie powinny jeździć osoby uczulone na piasek i niewygody. Kto nie lubi niespodzianek, niech nawet nie rezerwuje przez internet samolotu. Lotnisko w Timbuktu nie jest skomputeryzowane i fakt posiadania wydruku rezerwacji, nie jest żadną gwarancją zabrania się na pokład. Wszystko jest jak loteria z przygodami. Niespodzianka wpisana w etos podróży. Wyjątkowe uczucie swobody, bez przywiązywania się do planów, jest gwarantowaną radością turysty indywidualnego.

Nagrodą jest też przeżycie wizyty na ?końcu świata?.  Dalej tylko ergi i piasek. Miasto owiane pyłem, zbudowane z cegły błotnej, jest ekologicznym przykładem, jak odległość od świata może pomóc w unikaniu budowy okropnych slumsów z blachy i tektury. Trochę przeszkadzają zwały torebek plastikowych, ale gospodarze miasta zawierzają ten problem  naturze, czyli wiatrowi, który najpierw skumuluje je trąbami powietrznymi w uliczne kupki śmieci, a nastepnie poniesie je daleko poza miasto. W mieście działają wodociągi. Luksusem jest kran na podwórku, a kanalizacja zbudowana przy pomocy zagranicznych środków, niweluje głębokie rowy kanalizacyjne na ulicy, dokąd odprowadza się przydomowe ścieki. Rowy kanalizacyjne służą też do odprowadzenia nadmiaru wody w porze deszczowej ? jeżeli zaistnieje taka potrzeba ? Timbuktu ma 21 cm opadów rocznie! Przydomowe ścieki wysychają zanim wypłyną na szerokie wody kanalizacji.

Przeczytaj także...

Nancy. Złote bramy wokół Placu Stanisława

Autorka: Halina Puławska

Jakim władcą Rzeczpospolitej byłby Stanisław Leszczyński do końca nie wiadomo. Ocenia się go natomiast jako pełnego kultury mecenasa sztuki. To z jego inicjatywy powstał w Nancy – jak uważają mieszkańcy – najpiękniejszy plac świata.

Brijuni. Na wyspy Tito tylko w grupie

Autorka: Barbara Górecka

Dwie główne wyspy Veli i Mali Brijun porośnięte są sosnami i setkami różnych gatunków roślin śródziemnomorskich. Rośliny zostały posadzone na życzenie Josipa Broz Tito, byłego przywódcy Jugosławii. Marszałek Tito miał tu swoją letnią rezydencję i spędzał w niej sześć miesięcy w roku.

Dolina Bachledowa. Rewolucje pod nową gondolą

Autorka: Anna Ochremiak

Ogólne wrażenie… Bardzo dobre. Tłoku nie było, stoki przygotowane, nawet toalety, choć na razie w brzydkich niebieskich kontenerach, to ciepłe.  To, czego zbrakło, to widoki - przez dwa dni chmury rozstąpiły się tylko na jedna maleńką chwilkę.