Manětin
Perła baroku w małym miasteczku
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ma 33 okna na każdym poziomie i 3 portale, w zachodniej części załamuje się tworząc literę L. Trasa zwiedzania zaczyna się od sieni na parterze, z której prowadzą monumentalne, kamienne, barokowe schody z rzeźbami na piętro. Strop, podobnie jak w części sal i pokoi, pokryty jest barokowymi freskami. Ekspozycja prezentuje życie bogatej szlachty od XVII, do połowu XX wieku. Są w niej apartamenty hrabiowskie: salonik, sypialnia z łożem i pracownia, w której na ścianach wiszą m.in. obrazy przedstawiające Hiszpańską Szkołę Jazdy w Wiedniu.
Niezwykły plac
Jednym z najcenniejszych obrazów jest „Chrzest Chrystusa” Petra Brandla w kościele. W innych pomieszczeniach i korytarzach wystawiona jest galeria portretów rodowych oraz, wspomniana już, dworskiej służby. Są też, oczywiście, jadalnia, biblioteka i inne pomieszczenia, a najwspanialszą Wielka Sala, z sufitem i częściowo ścianami pokrytymi barokowymi freskami. Słynie ona ze wspanialej akustyki, organizowane są w niej koncerty. Ciekawostkę stanowi północny fragment pałacu, łączący go z, również barokowym, oratorium kościoła p.w. św. Jana Chrzciciela 30-metrowej długości łącznikiem. Jego wewnętrzne okna na piętrze wychodzą na kościelną nawę. Z miejsca tego można obserwować msze i uczestniczyć w nich. Tak to robili członkowie rodu Lażańskich.
Pałac jest główną, ale nie jedyną atrakcją miasteczka. Niezwykły jest w niej główny plac. Podobnie jak w wielu zabytkowych czeskich miastach i miasteczkach, długi jak ulica. Jego północna pierzeja, z ratuszem i zabytkowymi domami mieszczańskimi, stanowi zresztą fragment przebiegającej przez Manětin drogi. Południową pierzeję zaś pałac. Ale plac ten nie ma jednego poziomu, lecz aż trzy, tarasowato opadające w dół, na południe.
Górna część, to wspomniana ulica. Środkową, odgrodzoną od pozostałych kamiennymi, zabytkowymi barierkami, wypełniają rzeźby i ławeczki dla potrzebujących odpoczynku. Najniższa zaś, to teren przed pałacem, wznoszącym się kilka metrów niżej, na skarpie. Wąską pierzeję zachodnią zamyka kościół. Też podobno z ciekawymi freskami, ale zamknięty i niedostępny podczas mojego pobytu w miasteczku. Obok niego stoi jedyny wysoki, trzypiętrowy dom. Pierzeja wschodnia, też przecięta na styku z północną drogą, zajmują kolejne domy.
Dzieje najnowsze
Manětin po Układzie Monachijskim 1938 r., który odebrał Czechosłowacji Kraj Sudecki, znalazł się na granicy niemieckiej III Rzeszy. Miasteczko nie poniosło większych strat latach II wojny światowej. Wyzwolili je, podobnie jak Pilzno, w maju 1945 roku Amerykanie, ale zgodnie z międzynarodowymi porozumieniami, musieli je przekazać do sowieckiej strefy wpływów. Pałac i majątek został upaństwowiony. W zabytkowej budowli urzędowały różne instytucje i organizacje, m.in. Lasy Państwowe. I, podobnie jak wiele innych, powoli niszczała.
Stowarzyszeniu Przyjaciół Manětina udało się jednak zorganizować w nim z czasem również niewielkie muzeum krajoznawcze. Dopiero w roku 1988 pałac przejęło Muzeum i galeria północnej części Pilzeńszczyzny i przeprowadziło w nim rewitalizację. Sukcesywnie zdołano odzyskać wiele będących w nim wcześniej dzieł sztuki, mebli i wyposażenia. Obecnie podlega on Narodowemu Zarządowi Zabytków (Narodni památkovy ústav), a od roku 2011 ma status narodowego zabytku. Już wcześniej, bo w roku 1992, historyczne centrum miasteczka stało się strefą zabytkową.
Perła na szlaku czeskiego baroku
Poza już wspomnianymi zabytkami przy Rynku, są w nim jeszcze także kościół pielgrzymkowy św. Barbary na obrzeżach oraz most na potoku Manietinskim. W lecie miasteczko staje się jednym z przystanków Letniego Festiwalu Barokowego, przyciągając po kilka tysięcy gości. W jego programach są nie tylko wydarzenia interesujące historyków i miłośników sztuki, ale także specjalne zabawy z epoki i pokazy tematyczne dla dzieci. Jest też jednym z ważnych punktów leżących na trasie czeskich barokowych ścieżek rowerowych, które prowadzą przez region północnej części Pilzeńszczyzny śladami jej architektonicznych skarbów. Jednym z największych jest, oczywiście Manětin.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz