Sarajewo
Minarety ponad dachami
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Sarajewo zacząłem zwiedzać od Bačšaršiji, miejsca na którym w przeszłości znajdował się główny bazar miasta, do którego zmierzały karawany, a kupcy mieli w nim magazyny i miejsca do handlu.
Ten handlowy charakter pozostał tu w postaci krytych bazarów z korzeniami od XVI w, nastawionych współcześnie w znacznym stopniu na turystów. Charakterystycznym obiektem, a zarazem popularnym miejscem spotkań w tej, starej części Sarajewa, jest studnia Sebilj. Drewniana, ażurowo rzeźbiona, zbudowana została w 1753 roku jako część systemu miejskiego wodociągu. Ale w innym miejscu. Na obecne przeniesiono ją w 1891 roku.
Ponad dachy domów, przynajmniej starej, o niższej zabudowie, części miasta, strzelają w niebo minarety licznych meczetów. Jest ich, na obu brzegach rzeki, kilkadziesiąt. Przede wszystkim niewielkich, na co dzień dla lokalnych społeczności. Ale również względnie dużych i zabytkowych.
Na lewym brzegu Miljački, gdzie ukształtowanie terenu jest bardziej spadziste, a domy i inne obiekty położone na zboczach, zabytków jest niewiele. Najważniejszy z nich, to Meczet Królewski – Careva džamija, najstarszy z sarajewskich, wzniesiony na rozkaz sułtana Sulejmana Wspaniałego w 1566 r. na miejscu starszego, z 1462 r. W jego pobliżu znajdował się, nie zachowany, pałac-saraj pierwszego tureckiego namiestnika, karawanseraj i hamam – łaźnia. A także most przez rzekę, do starej części Sarajewa.
Na terenie tego meczetu znajduje się niewielki, bardzo stary cmentarz muzułmański. Powyżej niego, na pełnych zieleni zboczach, stoi niewielki meczet i turbe – grobowiec Siedmiu Braci owianych legendą, miejsce szczególnego kultu wyznawców islamu. A także Kanak – rezydencja w stylu neobarokowym z 1896 roku należąca do ostatniego otomańskiego gubernatora, a w czasach austrowęgierskich – członków rodziny habsburskiej. To z niego arcyksiążę Ferdynand wyjechał powozem w swoją ostatnią za życia podróż. Jeszcze wyżej na zboczu znajduje się kościół św. Antoniego i klasztor franciszkanów, a obok sarajewski browar.
Kilkaset metrów w górę nurtu Miljački, niemal vis-à-vis stojącej na jej prawym brzegu Biblioteki Narodowej, wcześniej ratusza i za mostem Šeher-Ćehaja z 1585 r., stoi słynny Przekorny Dom, a za nim meczet. Natomiast najciekawszy dla turystów obszar prawobrzeżnego Sarajewa rozciąga się z biegiem rzeki oraz wzdłuż nadbrzeżnego bulwaru Obala Kulbina bana i równoległych do niego ulic, przede wszystkim Ferhadija i Mula Mustafa Bereškije oraz jej przedłużenia: Maršala Tita. Od dawnego ratusza aż po sobór prawosławny, katedrę katolicką i Narodno Pozoriste – Teatr Narodowy.
Wspomniany ratusz, wybudowany w 1895 roku w stylu mauretańskim, jest najbardziej charakterystyczną budowlą Sarajewa. W latach 1910-49 był on siedzibą parlamentu Bośni i Hercegowiny, a później Biblioteką Narodową. Została ona spalona wraz z ponad trzema milionami książek przez bośniackich Serbów i jest odbudowywana (zachowały się dobrze mury) przy pomocy zagranicznej.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz