Fontainebleau
Na schodach monarszego pałacu

Kompleks pałacowo-ogrodowy Château de Fontainebleau położony niespełna 60 km na południowy wschód od historycznego centrum Paryża, był przez kilka wieków rezydencją królów Francji. Później przyćmiły ją Luwr i Wersal.
fot: Cezary Rudziński
Fontainebleau. Na schodach monarszego pałacu
Obecnie zespół pałacowo-parkowy Fontainebleau należy do największych i najcenniejszych dawnych rezydencji królewskich we Francji. Jest muzeum i wraz z parkami znajduje się on na Liście Dziedzictwa UNESCO.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Schodzę po Escalier du Fer-á-Cheval, wielkich schodach w kształcie podkowy zbudowanych w 1634 roku tak, że mogą nadal przejeżdżać pod nimi powozy. Prowadzą one na Cour du Cheval Blanc – Dziedziniec Białego Konia, reprezentacyjny od czasów Napoleona I.

Obecnie stanowi on wyjście z pałacowego kompleksu, gdyż wejście do muzeum znajduje się z drugiej strony prawego skrzydła pałacu zamykającego z trzech stron ten dziedziniec. To po tych schodach opuszczał Bonaparte pałac Fontainebleau po podpisaniu 6 kwietnia 1814 roku abdykacji, aby pożegnać się z wiernymi mu do końca gwardzistami.

Królewska rezydencja

Ten kompleks pałacowo-ogrodowy położony niespełna 60 km na południowy wschód od historycznego centrum Paryża, był przez kilka wieków rezydencją królów Francji. I chociaż później przyćmiły ją Luwr i Wersal, nie sposób poznawać dzieje i architekturę tego kraju bez zwiedzenia – a potrzeba na to przynajmniej dnia – Château de Fontainebleau. Zdaniem wielu architektów i historyków architektury to właśnie budowa, a ściślej kolejna rozbudowa i przebudowa tego pałacu, zapoczątkowała okres nowoczesności w architekturze kraju. Dzieje tego zespołu architektonicznego, nazwiska władców oraz wybitnych twórców z nim związanych, to ogromny temat. Chętnych poznania go dokładniej odsyłam do bardziej kompetentnych źródeł. Wspomnę więc tylko, że król Ludwik VII (1120-80) z dynastii Kapetyngów wybudował w tym miejscu opactwo. Wzniesiono wówczas również donżon ? obronną wieżę oraz kaplicę Najświętszej Marii Panny i św. Saturnina. A poświęcił je w 1169 r. wygnany z Anglii biskup Canterbury Thomas Becket. Siedzibą królów Francji Fontainebleau stało się, według kronik, w roku 1137.

Od gotyku do renesansu

Z XII w. pochodzą najstarsze zachowane fragmenty obecnego zespołu. Podobnie jak fundamenty szpitala założonego na gotyckim zamku przez Ludwika IX Świętego. W zamku tym urodził się i zmarł Filip IV Piękny (1268-1314). Zaś urodzili również królowie Henryk III i Ludwik XIII. Lista władców  oraz innych możnych tego świata, którzy w nim przebywali, jest długa. Są na niej m.in. królowa Szwecji Krystyna Waza, która przeniosła się tu po abdykacji, król Danii Chrystian VII, car Rosji Piotr I Wielki i wielu, wielu innych. Rozbudowę rezydencji rozpoczął Karol VII, król Francji od 1422 do 1461 r. Obecny wygląd zespół pałacowy zawdzięcza jednak, przynajmniej w podstawowej części, królowi Franciszkowi I z dynastii Walezjuszy. W 1527 r. rozpoczęła się z jego polecenia, trwająca niemal do końca wieku, rozbudowa i przebudowa zamku w renesansowy pałac. Pracowało przy tym wielu wybitnych twórców epoki. Wśród nich takie sławy jak Leonardo da Vinci i też włoski rzeźbiarz i złotnik Benvenuto Cellini. Wyrzeźbił on m.in. w latach 1542-1544 ?Nimfę z Fontainebleau? do ówczesnej głównej bramy pałacu.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij