Sella
Na nartach wokół skalnego szczytu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Choć pokonanie Sellarondy ? 40-kilometrowej trasy wokół malowniczego skalnego masywu Sella w Dolomitach zajmuje około czterech godzin, na wyprawę lepiej zarezerwować cały dzień.
System wyciągów i tras zjazdowych łączy cztery duże ośrodki narciarskie rozłożone wokół Gruppo Sella, Alta Badia, Val Gardena, Val di Fassa i Arabba to miejsca, z których można rozpocząć pętlę.
Runda z mapą w kieszeni
Owianą legendą rundę można wykonać w dwóch kierunkach ? zgodnym z ruchem wskazówek zegara, oznakowanym na pomarańczowo, i przeciwnym ? o oznaczeniach zielonych. Łatwiejszy jest wariant zielony, natomiast wersja pomarańczowa zapewnia więcej atrakcyjnych zjazdów. Przy gorszych warunkach śniegowych, a więc na początku i na końcu sezonu, częściej czynny jest wariant łatwiejszy. Na początek warto postarać się o mapkę pokazującą trasę eskapady ? trzeba o nią pytać w kasach. Dobrze o tym pamiętać, bo w drodze mapka może się okazać bezcenna. Szczególnie jeśli pogorszy się widoczność, albo zjedziemy nie tam, gdzie zamierzaliśmy.
Narciarstwo z kuchnią w tle
Trasa pokonuje cztery przełęcze na granicy dwóch regionów: Południowego Tyrolu, w którym do dziś mieszkają Ladyni, a większość ludności mówi po niemiecku, i typowo włoskiego Trentino. Różnice widoczne są choćby w kuchni serwowanej na stoku ? z jednej strony speck, kiełbasa i sery, z drugiej spagetti i lasagne. Kierując się zielonymi strzałkami docieramy z Corvary do Passo Gardena (2137 m n.p.m.). Odcinek, który jeszcze niedawno pokonywało się trzema wyciągami orczykowymi, teraz przejeżdża się eleganckimi gondolami. Widoki niesamowite. W dole rysują się pensjonaty w malowniczych ladyńskich wioskach – Selva i S.Cristina. Nad nimi łagodne, odkryte zbocza Alpe di Siusi. Spuszczamy się jedną z czerwonych, średniotrudnych tras. Jest stroma i doskonale przygotowana przez ratraki, wymarzona do jazdy. Na dole nartostrada wypłaszcza się i prowadzi między domami Selvy. Na nartach można dotrzeć niemalże do dolnej stacji gondoli.
I znowu wjazd i zjazd
Łagodnym szlakiem pomiędzy skalnymi ostańcami dojeżdżamy na Passo Sella ? kolejną przełęcz na trasie. Przed nami długi zjazd w stronę Pian Frataces, doskonały do szerokich carvingowych łuków. Jesteśmy w połowie drogi. Gdyby puścić się stąd w dół, zjechalibyśmy prosto do Canazei ? tu rozpoczynają pętlę ci, którzy mieszkają w Val di Fassa. Gondolą i krzesłami dostajemy się pod Belvedere. Powoli wychodzą na jaw zalety pomarańczowego wariantu ? atrakcyjny śnieżny kocioł obserwujemy z wyciągu, tymczasem jadący w przeciwną stronę, śmigają po wystawionych do słońca stokach. Zielone strzałki kierują dalej w stronę Arabby. W górnym odcinku zjazd jest stromy i nieco zalodzony ? potem przeradza się w leniwie poprowadzoną niebieską trasę, którą większość pokonuje w pozycji ?na jajo?. I kolejny zawód ? pomarańczowi mają szanse zjechać ze stromej ściany Porta Vescovo (2478 m n.p.m.) ? zieloni mijają ją u podnóża.
Powoli runda się kończy
Jeszcze przerzut nad Alta Badia, pełnym łatwych tras wymarzonych dla rodzin, i jesteśmy w Corvarze. Czy warto było na Sellarondę poświęcić dzień? Na pewno. Następnym razem wybiorę jednak wariant pomarańczowy.
Warto wiedzieć
Na Sellaronda mogą wyruszyć jedynie posiadacze karnetu Dolomiti Superski, uprawniającego do jazdy w całych Dolomitach właściwych.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
Dodaj komentarz