Szeki
Pałac Szekińskich Chanów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W otoczeniu parku z 500-letnimi platanami znajduje się nieduży, bo zaledwie dwukondygnacyjny budynek. Został wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku za panowania Husejn Chana. Azerowie uważają, że jest to jeden z najważniejszych i najcenniejszych zabytków w ich kraju. Zaliczają go do najpiękniejszych pałaców chanów obok takich obiektów w Baku i Bakczysaraju.
W znacznej części jest to obiekt wykonany z drewna. Wybudowano go techniką, pozwalającą na łączenie drewnianych elementów bez użycia gwoździ. Przy jego konstrukcji zastosowano specjalne antysejsmiczne rozwiązania, które skutecznie uchroniły go przed wpływem trzęsień ziemi. Wzniesiono także kilkadziesiąt innych budynków, m.in. pałac zimowy, rezydencje członków rodziny panującej, a także pomieszczenia dla służby, jednak żadne z tych budowli nie przetrwały do dzisiaj.
Sam pałac może nie jest imponujący pod względem wielkości. Ma on bowiem zaledwie wymiary 32 m x 8,5 m i dwie kondygnacje o identycznym układzie przestrzennym. Zachwyca jednak bogactwem zdobień. Odnosi się to nie tylko do wnętrz pałacu, ale również do jego ścian zewnętrznych.
Kolorowe okna
Fasadę upiększają barwne freski oraz kolorowe mozaiki ułożone w geometryczne wzory i motywy roślinne. Szczególnego uroku pałacowi dodają rozsuwane ozdobne okna wykonane techniką kojarzącą się nam z witrażami. Jednak nie są to typowe witraże, jakie znamy z europejskich zabytków, gdzie poszczególne szkiełka łączone są za pomocą ołowiu.
Tutejsze witraże wykonane są specjalną techniką zwaną szebeke. Polega ona na łączeniu niewielkich kolorowych szybek za pomocą drobnych elementów z drewna (głównie z platanu lub buku). Metr kwadratowy mozaiki takiego okna może się składać z 3, a nawet 7 tysięcy niewielkich szkiełek. Tworzenie tego typu okien wymaga iście jubilerskiej precyzji. Gdy słońce zagląda przez nie w głąb pałacowych komnat, rozpoczyna się misterium światła. Słoneczne promienie przebijające się przez kolorowe okna rozświetlają komnaty różnymi barwami i tworzą na podłodze i ścianach świetlne mozaiki.
Niezwykłe wrażenie robią też zwieńczenia wnęk balkonowych. Wyłożone są one małymi kawałkami luster, które odbijając słoneczne światło, skrzą się i wywołują wrażenie, jakby były wysadzane diamentami.
Malowane wnętrza
Wyjątkowo misternie zdobione są również ściany wewnątrz pałacu. Dolna jego kondygnacja to pokoje przeznaczone do użytku służbowego i urzędowego dla dworu chana. Pomieszczenia te zdobią freski przedstawiające życie codzienne mieszkańców tych ziem.
Pokoje na górze to prywatne komnaty rodziny chana. Te z przeznaczeniem dla kobiet zdobione są motywami kwiatów, owoców, warzyw, ptaków i tancerek, Pokoje mężczyzn zdobią malowidła przedstawiające sceny ze zwycięskich bitew i udanych polowań na dzikie zwierzęta. W pokoju chana znajdują się alegoryczne malowidła.
Turyści chętnie uwieczniliby piękno pałacowych wnętrz na zdjęciach, ale niestety jest to zabronione. A szkoda, bo takie pamiątkowe fotografie pokazywane znajomym stanowią najskuteczniejszą i – co jest niezwykle ważne – bezpłatną reklamę.
Na terenie twierdzy znajduje się także wiele innych obiektów, w których mieści się kilka małych muzeów m.in. Muzeum Historyczno-Etnograficzne, Muzeum Sztuki Ludowej, Państwowa Galeria Sztuki Współczesnej, ABAD – Centrum Ceramiki i Sztuki Użytkowej, Warsztat Szebeke, a także Domu Rzemieślników, w którym mieszczą się stoiska lokalnych kupców i artystów, sprzedających turystom oryginalne azerskie pamiątki.
Obecnie w obrębie Nowej Twierdzy trwa adaptacja dużego budynku z przeznaczeniem na rezydencje artystyczne. Będzie w nim hostel i pracownie dla artystów różnych dziedzin, którzy będą tu przyjeżdżać na czasowe pobyty, by w tym wyjątkowym miejscu tworzyć kolejne niepowtarzalne dzieła sztuki.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz