Paryż
Linie metra Towarzystwa Nord-Sud
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Stacja Saint-Georges odrestaurowana została w 2011 r., w stylu pseudo Nord-Sud, a ciekawe w niej jest oprócz wejścia, usytuowanie holu biletowego na tym samym poziomie z peronami i to bardzo płytko, tak że zagląda tu światło dzienne. Solferino jest jedną z ostatnich stacji, która zachowała w całości oryginalną dekorację stosowaną przez Towarzystwo NS. Może zostanie.
Linie B i C Nord-Sud złożyły się na ?trzynastkę? (Châtillon-Montrouge – Asniéres – Gennevilliers/Saint-Denis – Université). To najdłuższa linia paryskiego metra licząca 24,3 km. Wystrój jej stacji jest różnorodny, w części północnej oryginalny Nord-Sud. Tylko linia nr 13 dowiezie nas do sławnego z Bazyliki Saint-Denis, a drugie północne ramię w kierunku Asniéres – Gennevilliers najbliżej ?psiej wyspy? Asniéres (trzeba tylko wysiąść na Gabriel Péri i przespacerować się ku Sekwanie). Linia na kierunki Asniéres i Saint-Denis rozwidla się na stacji La Fourche (co znaczy widły – proste!).
Sąsiednia stacja nosi miano Guy Môquet. Warto do niej zejść, aby zobaczyć komu jest poświęcona. Aby obejrzeć fotografie i dokumenty upamiętniające rozstrzelanego przez Niemców siedemnastoletniego studenta, Guy Môqueta, aresztowanego przez francuskiego policjanta za rozrzucanie w metrze, na stacji Gare de l?Est, ulotek komunistycznych. Znalazł się w grupie czterdziestu ośmiu paryżan, na których, w odwecie za zabicie w 1941 r. hitlerowskiego oficera, dokonano publicznej egzekucji w Chateaubriant.
Najnowsza, udostępniona w 1998 r. Linia nr 14 (Saint-Lazare – Olympiades) odpowiada na pytanie ?czy jedzie z nami maszynista??. Jest najnowocześniejsza i w całości zautomatyzowana.
Paryskie metro jest ratunkiem dla nóg turysty. I można je pokochać, trzeba mieć tylko oczy dookoła głowy.
Warto wiedzieć
* Od 2013 r. metro paryskie liczy 303 czynne stacje, a jego sieć ma łączną długość 219,9 km, w tym części naziemnej 20 km. Ma szesnaście linii, łącznie z powstałymi w latach 20. i 30. Liniami 3bis i 7 bis.
* Z założenia – Chemin de fer métropolitain (stąd skrót Métro), czyli miejska, metropolitalna kolej żelazna, zamknąć się miała w granicach miasta, czyli kończyć się i zaczynać w jego bramach, ale już od 1929 r. linie metra były wydłużane poza nie, obsługując peryferia (banlieue).
Poczytaj więcej o okolicy:
Paryskie metro
Niezłą frajdą jest zwiedzać Paryż metrem – tym samym zwiedzać metro. I może się to stać obsesją.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz